In de komkommertijd kun je als tuinder zomaar ineens veel publiciteit halen met een anders volkomen ondergesneeuwd nieuwtje. Maar het AD maakt zich ook maar weer eens schuldig aan een akelige zomertraditie.
“Volgens de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit mogen we officieel niet van spreken van gif.” Maar in een iets meer de 5 minuten durend filmpje waarin het Algemeen Dagblad uit de doeken doet hoe het zit met bestrijdingsmiddelen op aardbeien (en ander fruit) wordt welgeteld veertien keer dat drieletterige woordje gebruikt. In de kop staat het ook prominent, alsof het een journalistiek verantwoorde vaststelling van een feit is: ‘Steeds meer landbouwgif op aardbeien: zo gevaarlijk zijn die middelen voor je gezondheid’.
Het is een giftig stukje folklore in de media. Als de komkommertijd eraan komt, dan vullen we de blanco pagina’s maar weer eens met een een van die pseudo-nieuwsitems die we élke zomer van de plank halen. Tot grote droefenis van heel aardbeientelend Nederland heeft het AD de verleiding niet kunnen weerstaan.
Overbekend alarmistisch verhaal
Namens de milieuclubs is good old Hans Muilerman van Pesticide Action Network maar weer eens uit de kast getrokken. Tegenover zijn overbekende alarmistisch verhaal staan dan toxicoloog Martin van der Berg en Wieke van der Vossen van het Voedingscentrum, die de AD-lezer (of in dit geval beter de AD-kijker) bezweren dat het met de bestrijdingsmiddelen op groente en fruit in Nederland allemaal prima binnen de perken blijft.
Afgewogen of er ingetuind?
Kortom, een afgewogen verhaal? Nou ja, vooral een verhaal met heel vaak het woordje gif, ook nog met enige graagte in verband gebracht met zwangere vrouwen en kleine kinderen. En ik heb hetzelfde woordje nu ook al vier keer gebruikt in deze misschien wel net zo folkloristisch reactie op deze journalistieke zomertraditie. “Zijn we er toch weer ingetuind”, zou Herman Kuiphof zeggen.