Meerprijs en rotatie hobbels voor één inkoopeis AGF

Albert Heijn zet het teeltprogramma Beter voor Natuur en Boer open voor andere telers en afnemers. Die kunnen dan tegen dezelfde voorwaarden afspraken maken over teelteisen en vergoedingen. Dat is interessant: Beter voor Natuur en Boer is het teeltprogramma dat bij inkoop geldt voor Albert Heijn. On the Way to PlanetProof wordt door andere Nederlandse supermarkten als inkoopeis gehanteerd.

Komt het ervan om één teeltprogramma te formeren in Nederland? Stichting Milieukeur vindt die stap van AH in ieder geval aanleiding om te pleiten voor een samengaan van hun programma PlanetProof met het AH-programma. Wat zijn de verschillen tussen de twee programma’s?

Hogere milieubeoordeling

Het eerste verschil is de status van de teeltprogramma’s. On the Way to PlanetProof is een topkeurmerk, Beter voor Natuur en Boer niet. Dat zegt niet dat de eisen van PlanetProof beter zijn. Integendeel: het AH-teeltprogramma Beter voor Natuur en Boer heeft een hogere beoordeling voor milieu-eisen dan PlanetProof.

Een belangrijke reden daarvoor lijkt gewasrotatie. Er moet jaarlijks worden geroteerd met gewassen. Dat is voor AH-telers echt een vergaande eis. Dat brengt gelijk het tweede verschil naar voren tussen het PlanetProof- en Albert Heijn-teeltprogramma. Albert Heijn betaalt telers een goede onkostenvergoeding voor de teelteisen (rotatie) en certificering. Dit maakt het voor telers aanzienlijk comfortabeler. Die meerprijs of onkostenvergoeding is er doorgaans niet voor PlanetProof.

Er zijn meer verschillen. Het AH-teeltprogramma is gebaseerd op een ander keurmerk, genaamd GGN Certified Farming. Die veelheid aan certificaten is voor telers vaak lastig te begrijpen. In veel gevallen worden audits voor certificaten namelijk wel door dezelfde bureaus uitgevoerd, soms op dezelfde dag en met een overlap van vragen. Dat kan simpeler, goedkoper en minder vaak, vinden telers.

Wat is effect Landbouwakkoord?

Voor het tot een samengaan van beide teeltprogramma’s komt, moeten dus hobbels worden genomen. Is een harde inkoper als Superunie bijvoorbeeld bereid om onkosten te betalen en een meerprijs? AH betaalt die dus wel. Misschien worden supermarkten daartoe straks wel gedwongen. Daarvoor is mogelijk het Landbouwakkoord een hulpmiddel. Het snoeien in keurmerken bespaart kosten. Als dat ook nog de weg is naar een uitbetaling van kostprijs plus, past dat in ieder geval bij de doelstelling van het Landbouwakkoord.