Terwijl de apen zijn plannen doornemen, haast Gino zich naar de apenpsycholoog dr Zielo. “Als iemand me uit deze faaldip kan halen, is hij het wel”, denkt hij.
Als er wordt opengedaan door Zielo, zegt deze vriendelijk tegen Gino: “kom binnen, ik had je al verwacht. Zo gaat het zo vaak. Apen denken na één bezoek aan mij dat ze van alle problemen af zijn en komen dan op de volgende afspraak niet opdagen. De problemen komen terug en dan weten ze de weg hiernaartoe weer te vinden.”
Gino vertelt dat z’n faalangst weer terug kwam toen hij zijn plannen als interim-koning wilde presenteren, weliswaar minder heftig dan de vorige keer maar wel zo sterk dat hij het niet uithield.
“De vorige keer hebben we gesproken over wat je zou kunnen overkomen als je wordt afgezet. Je zei toen dat je dan een gewone aap zou worden. Vind je dat zo vreselijk?” “Nee”, antwoordt Gino, “Dat heb ik inmiddels geaccepteerd maar toch lijkt het wel alsof ik koning moet blijven.” “Ah, nu zijn we al een heel eind” zegt Zielo, “Als jij nu het woord ‘moeten’ kan vervangen door ‘willen’ en die vervanging ook kunt laten landen, zul je je faalangst weten te overwinnen.“
Weer buiten, verkeert Gino in verwarring. Hij wil natuurlijk graag koning blijven. Maar waar komt dat moeten dan vandaan? Dan komt het rebelse, dat Gino bij tijd en wijle zo kenmerkt, naar boven. “Ik moet helemaal niets” zegt hij bij zichzelf, “Ik schrap moeten uit mijn woordenboek. Weg ermee. Alles wat met moeten te maken heeft, vervang ik door willen. En vooral door ‘ik wil’.”
Al willend stapt Gino weer het apenverblijf binnen.
De moraal van deze aflevering: mensen zetten zichzelf vaak in de stress omdat ze denken dat ze iets moeten. Bijna altijd leggen mensen dit moeten zichzelf op.