​‘Aanplant bladgewassen krijgt tik van hitte’

“Om verbranden van het blad tegen te gaan, hebben we af en toe een broesje met water gegeven. Maar we kunnen niet zomaar lukraak broezen, want dan krijgt het gewas last van smet. Hierdoor hebben we dan weer meer wegval.” Broezen was nodig omdat het met de tropische dagen soms wel 55 graden Celsius in de kas was en er droge, niet ingezaaide grond naast lag. Buitendijk: “Hierdoor heb je meer brandschade in het gewas in vergelijking met naastliggende grond die wordt beteeld.”

De kwaliteit van de raapstelen was goed, met weinig uitval. “De afzet liep niet geweldig, waardoor we aardig wat raapstelen hebben moeten onderfrezen. Elk jaar heb je in de vakantietijd wel zo’n periode dat de vraag tegenvalt. Toch is het vooraf moeilijk te bepalen wanneer deze precies valt. We blijven dus voldoende zaaien, omdat we niet te weinig product willen hebben.”

Postelein kan tegen hitte

Postelein kan goed tegen de hitte en het gewas ondervindt daar weinig problemen van. Net als bij raapstelen is de vraag naar postelein in de zomer laag. Toch wordt er tot begin september iedere week 750 m² gezaaid. “Eind september is het einde van het teeltseizoen, omdat postelein dan uit de schappen van de supermarkten gaan. We zijn dan afhankelijk van de groenteboeren op de markt”, aldus de bladgewassenteler.

Start teelt selderij en peterselie

In week 31 plantte Buitendijk de eerste selderij en peterselie. Iedere week zijn er van beiden 6.000 stuks geplant. De eerste oogst verwacht hij in november. “De start van de teelt was moeizaam door de hitte. We moesten uitkijken dat de planten niet verbrandden door de felle zon en een kastemperatuur van boven de 50 graden Celsius. We hebben de planten natgehouden. Een enkel plantje is verbrand, maar groeit er wel doorheen. De tik die de planten krijgen van de warmte is niet optimaal om door te groeien.”

Hier en daar een aardrups

Er is een kleine plant gepoot om aantasting van Pythium te voorkomen. Bij een grotere plant is de kans hierop groter. Vorig jaar is de kasgrond gestoomd.

De teler trof hier en daar een aardrups aan. Deze zitten bij de wortels en eten de plant op. “Om de aardrupsen te bestrijden, zijn we regelmatig door het gewas gelopen om ze op te zoeken. Als we ze waarnemen, graven we ze op en maken ze dood, omdat ze anders meerdere planten opeten.”

Als er binnenkort luisdruk is, voert de teler een bespuiting uit tegen bladluis.

Auteur: Harry Stijger