Een tomatenbedrijf met meerdere locaties krijgt per locatie en aanslag voor de onroerend zaakbelasting (WOZ).
De Rechtbank Rotterdam oordeelt dat de gemeente Lansingerland de aanslagen terecht heeft vastgesteld. De teler is echter van oordeel dat het gaat om één onroerende zaak, waarbij de drie locaties onderling afhankelijk zijn van elkaar.
Bij het vaststellen van de WOZ-aanslag is een oordeel gegeven over de samenwerking van de verschillende locaties. De locaties doen vrijwel alles hetzelfde. Wel wordt productie van één locatie op een andere verpakt, maar dat maakt het nog niet tot een afhankelijke locatie, maar om efficiëntiewinst, stelt de rechter.
De bedrijven zijn gelegen in de gemeente Lansingerland met afzonderlijke aanslagen op taxaties van respectievelijk € 2.068.000, € 6.260.000 en € 3.148.000. Twee locaties liggen 4.100 meter van elkaar af en vormen daarom al geen geografische eenheid. Bij de twee locaties met een kortere afstand van 500 meter hebben beide locaties toch een koelcel, een voorraad meststoffen en verpakkingen, een opslagruimte en een eigen bewatering- en bemestingssysteem en warmtekrachtkoppeling. Dat maakt dat ook deze locaties niet afhankelijk zijn van elkaar en daarmee een eigen WOZ-behandeling krijgen.