‘Een bossie rooie rozen’

Elk jaar kreeg ik met mijn verjaardag en trouwdag een prachtig boeket bloemen. Volgens de laatste trends en niet te zuinig. Ik verbaasde me over mijn boer en dat hij dat altijd zo goed wist uit te zoeken.

En hij vergat geen dag. Tot ik de bloemist tegenkwam. “Nou, je bent weer bijna jarig, hè! Ik zag je al staan in mijn agenda.” Dat was dus de truc: de bloemist had mijn verjaardag en trouwdag in de agenda staan. Hmm … Was dat nu handig of gewoon heel lief, zodat ik nooit vergeten zou worden?

Dat antwoord kwam vrij snel. Het bleek dat mijn man een deal had met de bloemist. De bloemist mocht elk jaar gesnoeide perentakken in de tuin rapen in ruil voor twee bossen bloemen. “Geef de verjaardag van je vrouw maar door. En je trouwdag!”, had de bloemist geroepen. En zo werd ik nooit meer vergeten.

Bestrijdingsmiddelen

Tot de bloemist naar Spanje verhuisde en de nieuwe bloemist niet van perentakken bleek te houden. Ineens bleef mijn vaas op mijn verjaardag leeg. De dag voor onze trouwdag zei mijn man: “Weet je dat er zo veel bestrijdingsmiddelen op een bos bloemen zitten, dat het eigenlijk niet in de groenbak mag?”

Die biologische teelt van ons is hartstikke leuk, maar die principes die erbij komen kijken zijn gewoon even wennen

Extra lief zijn voor elkaar

Ik zag de bui al hangen. En inderdaad; ook op onze trouwdag bleef mijn vaas leeg. Die biologische teelt van ons is hartstikke leuk, maar die principes die erbij komen kijken zijn gewoon even wennen. Ik heb al een paar keer gezegd hoe prachtig biologische bloemen zijn die je gewoon mag weggooien in de groenbak. In theorie kun je ze zelfs opeten. Zonder te wassen. Maar dan wordt het hoge gasverbruik genoemd. Bio-chocola leek een uitkomst maar dat at hij zelf op. Dus zit er niks anders op dan voortaan alles te vieren door een beetje extra lief zijn voor elkaar. Dat is sowieso lekker biologisch.