De collectiviteit voorbij

De inkt van het regeerakkoord is nog niet droog of de onrust in de sector neemt toe. De schappen zijn geschrapt, dus ook die van tuinbouw. Hoe gaat de sector op eigen benen verder?

Zodra het regeerakkoord bekend werd, rolde het triomfantelijke persbericht binnen van de NVAF (Nieuwe Vrije Agrarische Federatie), die de overwinning naar zich toe trekt: “het Nederlandse bedrijfsleven zal definitief verlost worden van een overbodige verplichte organisatievorm met de daaraan verbonden verplichte heffingen. Wij hebben zowel de heer Samson als de heer Rutte persoonlijk benaderd.” Dergelijke taal stoort veel mensen die ik dinsdag sprak op de Horti Fair. De stemming op de vakbeurs was daarom behoorlijk bedrukt. Het opheffen van het PT brengt heel wat praktische problemen met zich mee en de kans op chaos is aanwezig nu ook het Ministerie van Landbouw is verdampt.



Onderzoek

Een groot deel van de heffing die tuinders betalen gaat naar –vaak fundamenteel- collectief onderzoek. De sectorcommissies van het PT kwamen bijeen om de onderzoeksplannen voor het komende jaar goed te keuren en dat deden zij ook. Groot was de schrik dat de gevolgen van het regeerakkoord zo snel zichtbaar werden toen gisteren bekend werd dat alle toezeggingen per direct zijn teruggedraaid.

Grote vraag is dus wie de taak op zich neemt om het collectieve onderzoek en heel veel andere taken weer op gang te brengen. Gaat Economische Zaken een deel van die verantwoordelijkheid op zich nemen en komt tuinbouw dan goed uit de verf? Of gaat het tuinbouwbedrijfsleven dat zelf doen? Komt die collectieve financiering überhaupt ooit nog van de grond of gaat ieder voor zich?



Pot met geld

Het touwtrekken om de PT-reserves is ook al begonnen, want van wie is nu deze pot die ooit door de tuinbouwondernemers bij elkaar is gespaard? De meningen zijn verdeeld. De één vindt dat dit geld hard nodig is voor een fatsoenlijke afvloeiingsregeling voor het personeel. Anderen zijn het daar niet mee eens; in deze tijd zijn dure regelingen not done. Besteedt dat geld maar aan de sector zelf. Die verkeert in nood en het is tenslotte hun eigen spaarpotje.