‘Handel brengt vrede’

Allemaal zijn we verbijsterd over de daden van Rusland.

Het einde van de Tweede Wereldoorlog bracht ons in de Koude Oorlog. De angst voor de Russen verdween langzamerhand en onder het mom van ‘handel brengt vrede’ bouwde Europa langzaam de militaire slagkracht af. Vooral na het vallen van de muur, waarna Duitsland zich economisch snel herenigde, waren we ervan overtuigd dat een goede wereldhandel nooit meer oorlog zou brengen.

Maar anno 2022 moeten we dit herzien. Wat was het gemakkelijk dat Russische gas dat voor weinig te koop was. Zelfs de voorraden lieten we de Russen beheren. De wereldhandel groeide maar door. In onze naïviteit dachten we dat ons liberaal kapitalistische systeem de hele wereld zou moeten besturen. Maar er speelden krachten die we niet zagen.

Russische wolf uit de kleren, wat doet de Chinese?

Een ervan is Rusland. Nooit hebben de Russen het idee gehad de wereld te veroveren. Voor hen is het behouden van hun enorme land en cultuur het belangrijkste. Wel probeerden wij steeds dichterbij te komen. Eerst het ijzeren gordijn ophalen, daarna de Baltische staten overhalen en vervolgens de Oekraïners overtuigen van ons systeem.

Toch maar zuinig worden op de boeren en tuinders

Toen de afhankelijkheid van Russisch gas ten top gestegen was, kwam de wolf uit zijn schaapskleren. Maar er is nog een kracht in de wereld die wij niet willen zien. De Chinese economie is op weg om de grootse van de wereld te worden. Hun netwerk is fijn vertakt in alle branches. Een verstoring van de relatie kan grote gevolgen hebben. En kennen wij het plan van de Chinezen?

Lokaal en zelfvoorzienend wellicht beter dan handel

We moeten dus terugkomen op de gedachte dat handel vrede brengt. We zullen hier meer voor moeten doen. Het doordrijven van ons gelijk begint zijn grenzen te bereiken. Meer lokaal produceren om meer zelfvoorzienend te zijn? Toch maar zuinig worden op de boeren en tuinders. Ze kunnen nog goed van pas komen in Europa.