‘De biologische-spruitenprijzen maken nog wat goed’

Nadat Chris van der Sterre in Bleiswijk (Z.H.) rond half november zijn laatste Silvia geplukt had, schakelde hij over op het ras Hey Melis.

“De spruiten van de late planting met Silvia waren goed uitgegroeid en mooi grof, ze waren echt beter van kwaliteit dan van de eerdere plantingen met Silvia. In Hey Melis zagen we toch weer de gevolgen van aardvlooien, dat achtervolgt ons heel het seizoen al. Van Martinus hebben we alleen de koppen geplukt, de rest was te slecht van kwaliteit. Dan kom je uit op een productie van 6 à 7 ton per hectare. Nee, dat is niet veel, gelukkig maakt de prijsvorming voor biologische spruiten nog veel goed. Die is met rond € 1,50 per kilo grofweg drie keer beter dan van gangbare spruiten, maar dan nog. Ik kan nu al zeggen dat we met nog zo’n 2 hectare te gaan een heel matig spruitenseizoen gehad hebben”, aldus Van der Sterre op 5 januari.

Weer lage productie

Die 2 hectare betreft Hemera. “De spruiten zijn nog aan de fijne kant. Ik denk dat we daar half januari in kunnen beginnen. Ze staan wel frisser en de kwaliteit is beter, maar de stammen zijn wat kort. Het zal weer op een lage productie uitdraaien.” Daarnaast blijft door het zachte weer druk van slakken. “De voorvrucht was gras/klaver. De combinatie zorgt voor extra druk. Wij mogen in de biologische teelt Eco Style slakkenkorrels met IJzer(III)fosfaat strooien, maar door het hoge organischestofgehalte van onze zware kleigrond valt de werking vaak tegen.”

Minder spruiten

Mede gezien zijn ervaringen van dit seizoen, zal Van der Sterre komend seizoen minder spruiten gaan telen. “De biologische teelt van spruiten brengt meer risico’s met zich mee. Met name bladluizen en aardvlooien vormen bij ons een groot probleem. We gaan van 9 naar 6 hectare spruiten en we gaan meer uien en quinoa telen. Aardappelen zal ook minder worden, want het is lastig om aan pootgoed te komen. Omdat de aardappelen dit jaar duur zijn, is het denk ik niet erg om minder aardappelen te moeten telen. Er zullen meer gepoot gaan worden en dan ligt het voor de hand dat de prijzen flink omlaag zullen gaan.”

Teelt van mierikswortel

Dit jaar deed Van der Sterre ook ervaring op met de teelt van mierikswortel. “Dat was een proefje. Het is op onze grond goed te telen en de prijzen waren interessant, maar het oogsten van de wortels is problematisch. Dat deden we met een schudlichter en dan trokken we ze uit de grond, maar door de zware grond schudt het slecht en blijft veel grond aan de wortels hangen. Het schoon wassen is dan heel bewerkelijk. Kortom, het is een nogal arbeidsintensief gewas. Het zou te mechaniseren moeten zijn.”

Goede bodemstructuur

De grondbewerking van de klei met 35 tot 50% afslibbare delen voerde Van der Sterre in het najaar al uit. “We ploegen niet te diep, tot circa 20 centimeter. Dat maakt het wel lastiger de gras/klaver er goed onder te krijgen, maar dat is aardig gelukt. Met de structuur komt het wel goed. Het heeft hier een keer vijf graden gevroren en doordat de grond afwisselend nat en droog is, worden geen harde kluiten gevormd en is de grond mooi verweerd. Als wij in het voorjaar ploegen, is de kans groot op keiharde kluiten als het aan de droge kant is, en dan is de tijd te kort voor herstel. Dan heb je daar met planten dus last van.”

Auteur: Stan Verstegen