Telers in hoogste beroep tegen natuurplannen Peel

Een groep telers rond De Peel lopen tot de hoogste bestuursrechter te hoop tegen plannen met dit Natura 2000-gebied.

Vissers Aardbeiplanten in America en een groot aantal andere telers uit het Peelgebied zijn deze week naar de Raad van State gestapt om hun belangen te laten beschermen. Het geschil gaat over het natuurbeheerplan voor Natura 2000-gebied Groote Peel, Deurnsche Peel en Mariapeel op de grens van Limburg en Brabant. Dat plan is vastgesteld door de provincie Noord-Brabant.

Hoogveenvorming weer stimuleren

Het gebied was ooit een uitgestrekt hoogveenmoeras, maar door turfwinning en omvorming tot landbouwgrond is het veen grotendeels verdwenen. Met dit natuurbeheerplan wil de provincie Noord-Brabant de vorming van hoogveen weer stimuleren.

Te rigoureus vernatten

Vissers Aardbeiplanten en de andere telers bestrijden het natuurbeheerplan. Ze zijn het niet eens met de in hun ogen te rigoureuze maatregelen om het natuurgebied te vernatten. Die schieten hun natuurdoel voorbij en leveren de telers natte voeten op. Door de hogere grondwaterstand in het natuurgebied zijn lekken ontstaan naar de landbouwgebieden. Dat is al gebeurd in het deelgebied Grauwveen. Volgens de telers is daar al waterschade ontstaan.

‘Uitvoering is niet goed’

“Kwelschermen in het natuurgebied zijn niet goed geslagen”, zegt een woordvoerder van Vissers. “Het water lekt weg en dat is nog steeds niet gerepareerd. We zijn niet tegen natuurmaatregelen. Maar de uitvoering is niet goed.”

Lagere rechter verwierp bezwaren

De rechtbank Noord-Brabant verwierp die bezwaren eind 2018, omdat ze feitelijk niet slaan op het beheerplan zelf, maar op de uitvoering daarvan. De geleden schade staat ook los van het plan. In het beheerplan gaat het alleen om de bescherming en verbetering van het Natura 2000–gebied, zegt ook de provincie Noord-Brabant.

Vergunningplicht voor beregeningsputten

Een ander probleem voor Vissers Aardbeiplanten is de vergunningplicht, die het plan in een aantal gevallen voorschrijft voor het gebruik van beregeningsputten. Nadat Vissers dat ging bestrijden, kwam er volgens de woordvoerder van Vissers bijval van ruim 200 telers rond de Peel, die worden vertegenwoordigd door de Limburgse Land- en Tuinbouwbond. De woordvoerder zegt dat het de telers zwaar raakt dat ze mogelijk een natuurvergunning moeten hebben voor het beregenen van hun percelen.

Meer bezwaren

Werkgroep Behoud de Peel maakte ook bezwaar tegen het natuurbeheerplan. Maar om een heel andere reden. Het plan is in de ogen van de Werkgroep onduidelijk over wie wel en wie niet een vergunning moet hebben voor het gebruik van beregeningsputten. De Werkgroep vindt sowieso dat de telers teveel grondwater onttrekken. De grondwaterstand direct rond de Peel zou juist hoog moeten zijn om als buffer te dienen tegen het wegstromen van grondwater uit het natuurgebied.

Nog onderzoek door provincie

De rechtbank oordeelde ook dat het beheerplan inderdaad onduidelijk is over wie wel en wie niet een vrijstelling krijgt voor het gebruik van beregeningsputten. Volgens de rechtbank kan het gebruik van de beregeningsputten gevolgen hebben voor de grondwaterstand in het natuurgebied. In dat geval is een natuurvergunning vereist. De provincie had dit gebruik en de gevolgen daarvan voor het Peelgebied beter moeten onderzoeken. De Werkgroep Behoud de Peel haalde dus zijn gelijk bij de rechtbank.

De rechtbank trof wel de voorziening dat voorlopig geen vergunning is vereist voor putten die al lange tijd legaal in gebruik zijn en ook aangemeld staan in een register. Intussen moet de provincie Noord-Brabant de gevolgen van de beregeningsputten alsnog in kaart brengen.

Poging tot mediation

Maar Vissers en de Limburgse Land- en Tuinbouwbond hebben dat niet afgewacht. Ze zijn naar de Raad van State gestapt voor een hoger beroep. Volgens de woordvoerder van Vissers is overigens een mediation-overleg in de maak. De Raad doet binnen enkele maanden uitspraak.