Teelt op zee uiterst onzeker, aan land kansrijk

Grootschalige teelt van zeewier op zee is lastig haalbaar. Andere vormen van ziltegroenteteelt zijn kansrijker.

Dat blijkt uit het Ontwerp Programma Noordzee 2022-2027. Daarin inventariseert de Rijksoverheid de kans voor alternatieve voedselproductie op open zee. Een zeewierteelt van 400 vierkante kilometer is onderzocht. De teelt op zee van zeewier lijkt echter nog ver weg en kent grote uitdagingen. Naar verwachting zal zilte groenteteelt aan de kust zich wel op meer plaatsen verder ontwikkelen de komende jaren.

Alternatief soja en palmolie

Van zeewier wordt verwacht dat het een goed alternatief is voor milieuonvriendelijkere productiemethoden van sojabonen en palmolie. Uit de voorlopige resultaten van onderzoek valt op te maken dat zeewierteelt op zee ook grote nadelen heeft. Zo onttrekt het veel nutriënten aan de natuur en door zeestromen kan dat gevolgen hebben tot in de Waddenzee. Voor de kust van Scheveningen wordt getest met deze teelt op open zee.

Inheemse soorten

Een ander risico is het introduceren van een zeewiersoort die het evenwicht verder verstoort van de natuur. Een initiatiefnemer zal eerst moeten aantonen dat de teelt van een bepaalde zeewiersoort voldoet aan de voorwaarden. Ook zal hij of zij zelf voor toelatingen moeten zorgen, voordat zeewier en producten ervan daadwerkelijk op de markt mogen komen.

Ontwikkeling zilte tomaten

De ontwikkeling van mariene voedselproductie staat nog in de kinderschoenen. In de kuststreek van Zeeland en Texel wordt de ziltegroenteteelt ontwikkeld, waaronder tomaten. In het meerjarenplan wordt uitgegaan van een verdere groei van deze groenteteelt in andere Nederlandse kustgebieden.

Niet renderend

Naar aanleiding van het Noordzeeakkoord is in 2021 een verkenning gestart naar kansen voor de duurzame blauwe economie rond mariene eiwitten (teelt op zee). Naast een lastige teelt van zeewier is ook de kweek van vis, schaal- en schelpdieren buiten de kustzone lastig is en vooralsnog economisch niet renderend.