‘Koolvlieg alsof ze gezaaid waren’

“Eigenlijk gaat het bijna vanzelf”, zegt Wim van den Eertwegh in Kessel (L.) op 8 juli, gevraagd naar hoe zijn teelt van Chinese kool verloopt.

“Tijdens de hitte in juni was het even spannend, maar verder is het sinds 2016 tot op heden nooit zo gemakkelijk gegaan.” Tijdens die hitte moesten de haspels voor de dag gehaald worden, maar als snel konden die weer ‘op stal’. “In de afgelopen twee weken is hier zo’n 50 mm gevallen, maar vóór die hitte viel er ook regelmatig ruim voldoende. Gelukkig niet van die felle hoosbuien met ook nog hagel, die gaan vaak aan deze regio voorbij.”

Schoffelmomenten karig

Het nadeel van al die neerslag is dat de mechanische onkruidbestrijding lastig is. “Chemisch doen we niets, want Chinese kool groeit het veld snel dicht. Als dat niet gebeurt, is er iets mis. Dit jaar is het echter zoeken naar de momenten dat je kunt schoffelen. Normaal doen we dat kort voordat het gewas de grond dicht heeft, in combinatie met nog kunstmest strooien.”

Zware kolen

Ook tijdens de hitte was de kwaliteit goed. “Het was wel warm, maar in de nachten koelde het ook weer af. We hebben in ieder geval geen last gehad van inwendige bruinverkleuring of rand.” Het koolgewicht loopt door de ongeremde groei vlot op. “Vrijwel alles zit boven 1.100 gram, dan zit je in de sortering 1.400. Er zitten er tussen van 2 kilo.” En de vraag is goed. “Ze lopen vlot weg en als je zulke zware kolen snijdt, hoeven ze geen euro per kilo op te brengen voor een goed resultaat.”

Hoge ziektedruk

Zeker rond de langste dag was de druk van insecten hoog. “Bij koolvlieg leek het wel of ze gezaaid waren, zoveel zaten er. We moesten er echt kort opzitten, ook in verband met bladluizen en rupsen. De plantenkweker past met Tracer de phyto-drip methode toe, daarmee zijn ze de eerste twee weken goed beschermd. Dit jaar hebben aanvullend bij de plantingen die er in die periode stonden nog twee keer een gewasbehandeling toegepast. De koolvlieg legt in het begin haar eitjes rond de plantvoet, maar later doet ze dat ook in de kool. De maden vreten dan gangen en dan is het kwaad geschied. Soms blijft dat beperkt tot een enkel buitenblad, maar als ze dieper in de kool vreten kun je ze weggooien. Dat hebben we met die twee behandelingen weten te voorkomen.”

Auteur Stan Verstegen