‘Voedsel genoeg?’

Over de waterschade in Limburg hoef ik het niet meer te hebben, maar dat het klimaat verandert, zien we allemaal, hoop ik.

Wat mij misschien nog meer zorgen baart dan de direct zichtbare overlast van de klimaatverandering is de voedselvoorziening op de langere termijn. Nederland is mondiaal een van de koplopers als hoogwaardig voedselvoorziener, maar het lijkt wel of niemand dit wil zien.

Tegengaan voedselverspilling alleen redt de wereld niet

Er zijn nu al veel plaatsen in de wereld waar we door droogte of juist te veel water niet meer kunnen telen. Nu al is op veel plaatsen in de wereld een tekort aan eten en drinken en naar verwachting groeien we door naar bijna 10 miljard mensen in 2050. Dat lijkt ver weg, maar dat is in nog geen dertig jaar, dat gebeurt nog in onze volgende generatie.

Na de oorlog afgesproken: geen honger meer

We weten dus dat het areaal zal afnemen en hoe dat gaat. Kijk maar in ons eigen land, we willen duurzamer telen dus minder van een hectare grond halen, en we willen meer natuur en ook nog huizen bouwen en wegen aanleggen. Soms hoor ik om mij heen: we verspillen toch te veel voedsel dus daar zit de oplossing. Vergis je niet: daar gaan we de wereld niet mee redden.

Betrouwbaar voedsel helpt volgende generatie

Er is geen eenduidige route naar een wereld zonder honger, maar laten we vooral kijken naar de agrarische ontwikkeling en onze kracht en vooral de samenwerking met onderzoeksinstellingen. Overal waar ik kom, roemen ze ons vakmanschap en onze Universiteit Wageningen. Dat is niet vanzelf zo gekomen. Na de oorlog is afgesproken dat we geen honger meer zouden lijden en is alles ingezet om dat te verwezenlijken, en dat is ook gebeurd.

Nu heb ik het gevoel dat we dat loslaten en dat de volgende generatie voor een heel andere opgave komt te staan. Ik wil niet somber zijn, maar ik maak me wel zorgen. Laten we vooral doorgaan met goed en betrouwbaar voedsel te blijven telen, voor onszelf en voor de wereld, dat is onze taak.