Pieter Verschure in Aarle-Rixtel heeft zo’n vijf jaar ervaring met bataat. “De belangstelling groeit, maar als de industrie meer wil hebben, moeten we inspelen op wanneer die het geleverd willen krijgen. Dat betekent dat we de bewaring beter in de vingers moeten zien te krijgen”, zegt hij op 31 maart.
Die bewaarbaarheid was het afgelopen bewaarseizoen niet optimaal, zoals bij meer bewaarproducten het geval is. Bataatteler Verschure: “Een nadeel voor de bewaring is dat we hier op zandgrond telen. Op klei geteelde producten zijn gewoon beter te bewaren. Maar we gaan samen met Delphy wel kijken wat voor bataat de beste methode en omstandigheden zijn om ze te bewaren. Daarin valt nog wel het een en ander te verbeteren, denk ik, maar veel is er ook nog onbekend bij bataat.”
Voor de bewaring van bataat gaan we zelf een rooier bouwen
Ook ten aanzien van het rooien gaat er wat veranderen. “De bataat die we rechtstreeks afzetten, blijven we rooien met een traditionele aardappelrooier, maar voor de bewaring gaan we zelf een rooier bouwen. Dat wordt een tweerijige ruggenrooier. Die moet veel minder beschadigingen gaan geven, zodat de knollen beter te bewaren zijn.”
Verloop bewaarseizoen bataat
In oktober werden alle knollen gerooid, zowel voor de industrie als voor de verse markt. Die voor de verse markt kregen in kuubkisten eerst een warmtebehandeling om de wonden te laten helen en daarna ging de temperatuur omlaag om ze in rust te brengen voordat ze de bewaring in gingen.
“De afzet naar de industrie kwam moeizaam op gang, omdat er nog goedkoper product uit Zuid-Europa op de markt was. Maar daarna is het goed gegaan. Half februari waren we door onze voorraad heen. Zowel voor de industrie als voor de verse markt.”
Afhankelijkheid productiepersoneel
Voor het nieuwe seizoen is het plantmateriaal in Portugal alweer besteld. “Van een licentievrij ras hebben we ook zelf in de kas knollen uitgelegd, om zelf stekken te produceren. Het is een oriënterende proef en het lijkt te gaan, maar het vraagt wel veel tijd en arbeid.”
Normaal gaat Verschure regelmatig naar Spanje en Portugal om zijn plantmateriaal te volgen, maar zijn laatste bezoek dateert van vier weken geleden. “Ik durf er eigenlijk ook niet meer heen te gaan. Portugal is misschien wat minder getroffen door het Coronavirus dan Spanje, maar toch …
De coronacrisis maakt duidelijk hoe afhankelijk we zijn geworden van, in ons geval, Pools en Roemeens personeel
Ik hoop maar dat ze voldoende personeel blijven houden. De crisis maakt ook duidelijk hoe afhankelijk we zijn geworden, van in ons geval Pools en Roemeens personeel.
In de tuinbouw wisten we dat natuurlijk al lang, maar nu wordt dat voor veel meer mensen in de rest van de maatschappij pas goed duidelijk. We kunnen als het om productiepersoneel gaat, gewoon niet zonder hen.”
Juist nu extra werk
De mensen die er bij Verschure al waren, zijn gebleven; maar tegen Pasen heeft hij altijd extra personeel nodig voor het werk in zijn perkgoed en Primula’s in de kas. “Je merkt dat het heel moeilijk is er nog mensen bij te krijgen. Die zijn huiverig om ziek te worden in vreemd land, wat ik me kan voorstellen.
Wat er bij ons verder speelt, is dat de handel in dat spul richting Zuid-Europa helemaal stil is gevallen. Dat betekent dat we veel planten moeten weggooien en dan weer nieuwe moeten planten, juist nu veel extra werk dus. Ze staan in potjes, dat is anders dan dat ze in de grond zouden staan. Dan zou je ze kunnen frezen, maar dat gaat nu niet.”
Slibs planten
Het planten van de bataat gaat in fases. De eerste gaan eind april, begin mei de grond in, de laatste 10 juni. “Het is gewoon veel werk, die slibs planten, vandaar die spreiding, maar we doen het ook om wat spreiding in de oogst te krijgen.”
Auteur: Stan Verstegen