‘VVD verruilt de ene voor de andere Westlander’

De VVD doet het na de verkiezingen zonder nu al duidelijk op zijn of haar taak voorbereide woordvoerder voor agrarische zaken. Landbouwwoordvoerster Helma Lodders kondigde al eerder aan dat ze ging stoppen en voor Westlands kamerlid Arne Weverling bleek ook geen plekje meer op de concept-kieslijst.

Weverling kwam in 2017 de Tweede Kamer in. Hij had zich vooraf stevig geprofileerd als Westlands kandidaat, met glastuinbouw als een van zijn voornaamste aandachtspunten. Maar dat is geen erg sexy onderwerp, waarmee je de schijnwerpers op je krijgt. Hij bleef dan ook een van die talrijke backbenchers waar 99% van de Nederlanders ook vier jaar later nog nooit van heeft gehoord.

VVD-kamerlid Arne Weverling was vier jaar lang aanspreekpunt voor alle tuinders, vooral de Westlandse. – Foto: Marc Heeman

Het nieuwe Westlandse VVD-kamerlid

De kans is groot dat Nederlands grootste kassengebied en belangrijkste tuinbouwgemeente echter toch een vertegenwoordiger in de Kamer houdt. Op de voorlopige kieslijst staat op plek 21 namelijk Peter Valstar. De jonge VVD’er uit ’s-Gravenzande is trots op zijn Westlandse roots en verontschuldigt zich op de site van VVD Westland bijna dat hij in Den Haag werkt, als woordvoerder op het ministerie van Defensie. Ook op Linkedin is hij – letterlijk – erg open over zijn Westlandse achtergrond.

Tuinbouw in VVD-programma

In haar concept-verkiezingsprogramma maakt de VVD overigens niet al te veel woorden vuil aan de tuinbouw. Het programma Kas Als Energiebron wordt genoemd als voorbeeld voor andere sectoren voor hoe te streven naar ambitieuze klimaatdoelen. En in zijn algemeenheid wordt het innovatief karakter van de tuinbouw geroemd.

Boeren en met name veehouders liggen veel meer onder het vergrootglas bij de liberalen, met verduurzaming als opdracht die wel met voorgeschreven doelen, maar niet met verplichte middelen moet worden bereikt. Daar staat tegenover dat de VVD de positie van boeren tegenover supermarkten wil versterken. “De Autoriteit Consument en Markt ziet er op toe dat boeren en tuinders hogere prijzen ontvangen van afnemers voor producten waar bovenwettelijke eisen (…) aan zijn gesteld.”