Voor mijn thuiswerkdag begon, ben ik toch eerst maar even naar de lokale supermarkt gefietst. Want gisteren was behalve het wc-papier en de paracetamol ook de verse groente zo goed als op bij de Albert Heijn. En dat allemaal door het coronavirus.
Ik zocht vanmorgen om precies te zijn bloemkool. Dat is een van de weinige dingen waar mijn oude schoonvader nog een beetje trek in heeft.
Hij zit al bijna vijf maanden ziek thuis, met een niet meer behandelbare kwaal, waar hij volgens de aanvankelijke prognoses eigenlijk al zo ongeveer aan overleden zou hebben kunnen zijn.
Zijn dochters en ik gaan dagelijks bij hem koken; mijn vrouw en ik hadden gisteravond en ook vanavond weer ‘dienst’.
Gaten bij de vollegrondsgroenten
Gelukkig zag ik al direct bij binnenkomst dat de agf-schappen weer helemaal aangevuld waren. Althans, helemaal … Het pad met de iets minder bederfelijke vollegrondsgroenten vertoonde toch nog wat gaten. Vooral de nieuwe kolen bleken nog niet te zijn aangekomen. Ook de bloemkool niet.
Broccoli en aardappelen
Broccoli dan maar. En ook maar een zak aardappelen mee, want die gaan ook hard. En voor mijn schoonvader hóórt dat nu eenmaal nog steeds bij het avondeten, ook al krijgt hij er nog maar één of twee weg.
Kennelijk staan er in heel veel Hollandse huiskamers de komende tijd weer van die ouderwetse Hollandse warme maaltijden op tafel. Want hamsteren vanwege het coronavirus is één ding, we zullen al dat verse spul toch vervolgens ook moeten gaan klaarmaken, de komende weken. Vreemde, zorgelijke weken.