‘Zuinig en toch een naheffing’

Eind oktober viel er weer eens een blauwe brief in de bus. Op zich niks nieuws. Of we even ruim € 500 wilden overmaken naar een voor mij volstrekt onbekend rekeningnummer.

Ik dacht eerst aan een spooknota,maar na wat kort speurwerk op internet kwam ik erachter dat we als tuinbouw door het CO₂-sectorsysteemplafond waren geknald. Kort gezegd: we hadden als tuinbouw in 2017 te veel gas gebruikt en daarmee te veel CO₂ uitgestoten, volgens een convenant dat lang geleden was afgesloten.

Wie is er verantwoordelijk?

Toch wel jammer zo’n naheffing, want zo ver ik me kan herinneren ben ik dat jaar vrij zuinig geweest met het gasverbruik en heb niet meer gebruikt dan de jaren ervoor. En als beloning mag je toch 0,2 cent per kuub bijbetalen over je gasverbruik. Dan ga je jezelf toch afvragen wie is er verantwoordelijk voor deze quotumoverschrijding? Hebben mijn collega’s harder gestookt? Is er meer belichting opgehangen en heeft de wkk overuren gedraaid? Of is het areaal gewoon gegroeid? Of is het plafond gezakt?

Ik word wel een beetje moe en arm van al die belastingen en heffingen op aardgas

Plafond naar boven bijstellen

Maar goed, Glastuinbouw Nederland gaat met hun convenantpartners wederom bekijken of het sectorplafond niet kan worden bijgesteld. Ik ben benieuwd wat dat oplevert en of dat overleg kan voorkomen dat we nog meer naheffingen kunnen verwachten. Want anders is deze naheffing niet eenmalig, gezien de ontwikkelingen in de glastuinbouw de laatste jaren. Of het gebruik aan aardwarmte moet de stijging van het energiegebruik compenseren. Ik hoop het, want ik word wel een beetje moe en arm van al die belastingen en heffingen op aardgas.

Aardwarmte onze kant op

Maar wat ons betreft, is er licht aan het eind van de tunnel. Want om ons heen wordt er flink geboord naar aardwarmte en zoals het er nu naar uitziet komt deze warmte ook onze kant op. Wat mij betreft liever vandaag nog dan morgen.