Zwartvruchtrot blijft lastige puzzel

Dat blijkt uit onderzoek door Marcel Wenneker van Wageningen UR. Wenneker deed de afgelopen jaren onderzoek naar de zwartvruchtrotschimmel Stemphylium vesicarium op twee percelen, waarvan één met een echte historie van aantasting. Met het bespuiten met sporen van de schimmel en vervolgens inhullen van perenclusters met zakjes of intensief beregenen lukt het goed om een zware aantasting van zwartvruchtrot op beide percelen op te wekken. In 2018 was bij het inoculeren met schimmelsporen in begin juni al binnen enkele weken volop aantasting te zien, tot uiteindelijk meer dan 70% van de ingehulde vruchten. In 2019 ontstond ook aantasting, maar duurde het heel veel langer voordat de aantasting te zien was.

Preventie moeilijk stuurbaar

In meer dan 75% van de boomgaarden in Noordwest-Europa wordt volgens Wenneker veel gespoten tegen zwartvruchtrot zonder dat dat per se veel helpt voor het voorkomen. Op slechts een deel van de perenpercelen is echt sprake van een probleem, wat dan overigens wel lastig te bestrijden kan zijn. Ondanks veel onderzoek in het verleden zijn de bestrijdingsstrategieën, ook op basis van waarschuwingsmodellen, onvoldoende effectief om zwartvruchtrot volledig te voorkomen. Op percelen komen telers soms met intensief spuiten niet verder dan 70 tot 80% bestrijding. Maar na een probleemjaar kan het ook voorkomen dat de ziekte een jaar later helemaal verdwenen lijkt.

_{Lees verder onder foto}

Op slechts een deel van de perenpercelen is zwartvruchtrot echt een probleem. – Foto: Misset

Later minder maar zwaardere aantasting

Op basis van het soort aantasting dat telers tijdens de pluk zien, is goed te beoordelen wanneer de infectie in het seizoen ontstaan is. Uit het onderzoek in afgelopen twee jaar blijkt duidelijk dat de peren tijdens het hele seizoen infecteerbaar zijn. Ook het inoculeren begin augustus leert dat besmetting tot ruim 30% aantasting leidt. Alhoewel een aantasting begin juni tot veel meer aangetaste vruchten leidt, zijn het wel veelal kleine droge plekken. Aantasting in augustus leidt tot minder aantasting, maar wel met veel grote rotte plekken bij de vrucht.

Effecten van stress

Wel blijft het de vraag waarom de verschillen tussen percelen en tussen jaren zo groot zijn. Onderzoek naar de infectiemomenten en de gevoeligheid van vruchten blijft een belangrijk onderdeel van het vervolgonderzoek in de komende jaren. Er lijkt een effect van stress op de infectie en symptoomontwikkeling, maar het is lastig aan te geven hoe je de weerbaarheid van een gewas tegen zwartvruchtrot kunt vergroten.

Opruimen blad

Verschillen tussen percelen en in tijd kunnen veroorzaakt worden door verschillen in afname van de sporen van zwartvruchtrot. Zo lijken een goede bladvertering en opruimen van blad van groot belang. Ook kijken onderzoekers naar het verschil tussen pathogene en niet-pathogene stammen van zwartvruchtrot, waarvoor in het vervolgonderzoek duizenden monsters onderzocht worden. Verder willen de onderzoekers bekijken of er een effect is van spuiten met een antagonist Trichoderma op de afgevallen bladeren.