‘Liever niet te boek als ‘zwaar beroep”

Deze week bleef op de grote stakingsdag de chaos uit. Maar duidelijk werd wel dat er in Nederland tamelijk breedgedragen zorgen zijn over het stapje voor stapje verder weg laten schuiven van de AOW-leeftijd.

In de tuinbouw gaat het vaak over arbeid, maar zelden over of we het wel redden tot 66 of 67 of straks zelfs misschien nog wat langer. De groep werknemers die het werken in de tuinbouw inderdaad zo lang volhoudt, is immers relatief klein en onopvallend. Zeker als daar het zich immer verversende leger buitenlandse arbeidskrachten naast wordt gezet. Of het legertje piepjonge scholieren.

De tuinbouw zelf wil eigenlijk liefst af van het vooroordeel dat werken in de tuinbouw zwaar en vies werk zou zijn

Tuinbouw zwaar werk als vooroordeel

Dat ontneemt ons dan ook het zicht op de vraag welke functies op tuinbouwbedrijven wel of niet zouden moeten gelden als ‘zware beroepen’. De tuinbouw zelf wil eigenlijk liefst af van het vooroordeel dat werken in de tuinbouw zwaar en vies werk zou zijn. Ten bewijze daarvan zouden er dan eigenlijk veel meer oudere werknemers moeten zijn, die opgewekt en fluitend hun pensioen halen. Misschien kunt u wat namen doorgeven. Wij zouden ze graag eens interviewen.

In de herfst of winter van uw carrière nog op de knieën in de koolvelden? – Foto: Joost Stallen

De tuinder zelf als het bewijs

Het bewijs dat het in de tuinbouw goed werken is, kan echter ook geleverd worden door de tuinders zelf. Hoe lang houden die het vol? En als ze inderdaad tot aan hun AOW op de tuin blijven werken, doen ze dat dan in goede fysieke en mentale gezondheid? Of met versleten rug en knieën en ten prooi aan stress of burn-out als gevolg van het eeuwigdurend gevecht tegen margeslurpende supermarkten en in de nek hijgende banken?

Dan zou ondernemen in de tuinbouw zomaar zwaarder kunnen zijn dan er in loondienst arbeid verrichten.