‘Gemis aan praktijkonderzoek’

Specialist gewasbescherming zijn in het vakgebied aardbei en groenten geeft altijd reuring.

Soms in negatieve zin, dat knelpunten ontstaan zonder oplossing. Maar ook positief, dat je gevraagd wordt om mee te denken. Zo zie je groepjes telers de koppen bijeen steken om na te denken hoe het in de nabije toekomst anders kan. Om daar dan bij aan te mogen schuiven, geeft positieve energie. De weg naar verandering is vrijwel nooit gemakkelijk en vaak gaat het met risico’s gepaard.

Verschuiving in aardbeienteelt

In de aardbeienteelt neemt de beschikbaarheid van gewasbeschermingsmiddelen tegen phytophthora af. Op dit moment verschuift de teelt van wachtbedplanten en A+-planten steeds meer naar trayplantenopkweek. En zo neemt de gevoeligheid voor deze schimmels toe. Diverse discussies ontstaan over oplossingsrichtingen. Zowel vanuit onderzoek als vanuit telers en afzetorganisaties. Eenvoudige oplossingen liggen in een aangepaste rassenkeuze.

Gebrek aan gezamenlijk praktijkonderzoek laat zich voelen

Ingewikkelder wordt het als we gevoelige rassen willen blijven telen, maar toch niet tegen te veel uitval aan willen lopen. Er zijn de afgelopen jaren al stappen gezet via aangepaste waterstrategie, maar nu komen ook alternatieve middelen en/of methoden naar voren. Wie durft dit alles als eerste te testen? Gaan we dit als individueel bedrijf oppakken of met enkele bedrijven tezamen?

Onderzoek is eigenlijk de beste aanpak, maar in Nederland wordt het gemis aan gezamenlijk praktijkonderzoek gevoeld. Wel ontstaan allerlei kleinere initiatieven en dat is nodig om voortgang te houden in de transitie naar een meer weerbare teelt, zoals onze minister in haar visie naar buiten brengt.

De tijd dringt harder dan velen beseffen!