Waterkwaliteit snel in beeld brengen

Door toenemend waterhergebruik en gesloten waterstromen zonder lozingen is er een steeds grotere behoefte om snel informatie te krijgen over de waterkwaliteit.

Zonder die informatie over waterkwaliteit is het lastig om, indien nodig, bij te sturen in de water- en nutriëntvoorziening van de planten en de waterzuivering. Door technologische ontwikkelingen worden sensoren kleiner en zijn steeds meer parameters snel en tegen relatief lage kosten te meten, zo valt te horen tijdens een door Glastuinbouw Nederland en World Horti Centre georganiseerde Waterdag.

Om sneller zicht op belangrijke waterkwaliteitsparameters te krijgen, is in juni het project ‘waterkwaliteit snel in beeld’ van start gegaan. Hierbij wordt gekeken naar de ionen in het water, het organisch stofgehalte en de microbiologie (bacteriën en algen). Hierbij gaat het er allereerst om of op basis van nieuwe meettechnieken en het combineren van gegevens meer inzicht in de waterkwaliteit is te krijgen. En als tweede of het resultaat van desinfectie sneller kan worden beoordeeld.

Nieuwe en bestaande meettechnieken

Voor het eerste onderzoekspunt wordt met bestaande en nieuwe sensoren een meetopstelling gebouwd. Nieuwe metingen voor zuurstof (luminescent membraan), turbiditeit (troebelheid), organische stof, UV en chlorofyl (fluorescentie) worden gecombineerd met klassieke sensoren voor redox, geleidbaarheid (EC) en pH. Zo is snel een beeld te verkrijgen van de waterkwaliteit, zoals algen, organische stoffen, microbiologische activiteit, ionenbalans en effectiviteit reiniging. In juli en augustus wordt de meetopstelling in het laboratorium getest. Daarna starten de metingen in de praktijk bij tomatenkwekerij Vereijken.

Sneller resultaat desinfectie bepalen

Daarnaast wordt onderzocht hoe de effectiviteit van desinfectie sneller valt te bepalen met bestaande of nieuwe methodes. Dit kan bijvoorbeeld door met zuurstof- en pH-metingen indirect de activiteit van organismen te meten, of door DNA/RNA, luminescentie (ATP) of fluorescentie (chlorofyl) te meten. Uitdagingen hierbij zijn hoe dode van levende cellen van elkaar zijn te onderscheiden en hoe schimmels, bacteriën en virussen zijn te onderscheiden. Er wordt zelfs nagedacht over het rechtstreeks aantonen van virussen.