‘Eindelijk ruim baan voor doeners in Duurzame 100

De Duurzame 100 van Trouw is dit jaar heel anders samengesteld. Met ineens een veel grotere rol voor groente.

Ik heb mijjaar op jaar verbaasd over het in mijn ogen onterecht lage aantal boeren en tuinders in de Duurzame 100 van Trouw. Op die jaarlijkse lijst van de honderd Nederlanders, die het meest betekenden voor het duurzaamheidsgehalte van onze samenleving stonden tien jaar lang veel meer mensen die met het hoofd werken dan met de handen.

Winsemius, Wijffels, Minnesma en Vet

Politici, wetenschappers, publicisten en activisten van allerhande milieuorganisaties stonden hoog en laag in de 99-koppige rij achter de ex aequo winnaars van de eerste lijst Pieter Winsemius en Herman Wijffels (oké van huis uit was dat dan toch een boer) en de drievoudig winnares van de daarop volgende drie edities Marjan Minnesma van Stichting Urgenda. Ook de winnares van verleden jaar, Louise Vet van het Nederlands Instituut voor Ecologie in Wageningen, valt meer in de categorie denkers dan in die van de doeners.

En als er al doeners in stonden dan waren dat weer vaak doeners die dingen doen met spullen die zij niet zelf produceren. Zoals de nummer 1 van 2017 Volkert Engelsmann van Eosta, die handelt in biologische groente en fruit, die door telers zijn geproduceerd.

Andere lijst klein en bottom-up

Dit jaar pakt Trouw de elfde editie van de ranglijst heel anders aan. Geen personen, maar initiatieven. Niet top-down maar bottom-up. Niet groot en bekend, maar klein en onbekend. En zie wat er tot nu toe voor voorbeelden door Trouw zelf worden beloond met een uitgebreide reportage. Vandaag poseren drie multiculturele deelnemers aan Kleurrijk Groen in Nijmegen in de moestuin, maandag ging het over de groene achtertuintjes en daktuinen in Zwolle, en vorige week een Apeldoorns initiatief dat een woonwijk en de daarin gelegen dak- en thuislozen opvang bijeen brengt onder de kop ‘De moestuin doet de problemen vergeten’.

Alleen maar handen uit de mouwen

Kortom: in deze lijst met bijna alleen maar handen uit de mouwen komt pas echt naar voren dat groente en fruit de verborgen oplossing is voor van alles waar we ons met zijn allen het hoofd over breken: je wordt er niet dik van, je kunt er al etend het risico op diabetes en kanker mee verkleinen, het met zijn allen telen ervan zorgt voor sociale cohesie, ze stoten geen stikstof uit en zijn ook nog eens van nature CO₂-neutraal.

Morgen weten we of er ook nummer 1 zo’n hartverwarmend stukje tuinbouw terecht is gekomen. Maar zelfs als dat niet het geval is, blijf ik bij mijn jaren geleden al geponeerde stelling: groente en fruit zullen de wereld redden.