Plan inzet werklozen met argusogen bekeken

Het leverde hem de nodige gefronste wenkbrauwen op, maar wethouder Marco Florijn van Rotterdam houdt voet bij stuk. Dit jaar moeten duizenden Rotterdamse werkzoekenden hun plek vinden in Westlandse kassen. Desnoods gedwongen.

Het Westland verwelkomt deze week de eerste bussen Rotterdamse werkzoekenden. Gemeente Rotterdam doet op die manier een poging om langdurig werklozen ‘te interesseren’ voor een baan in de glastuinbouw. Het is de vraag of de sector zelf zit te wachten op busladingen Rotterdammers. Volgens ingewijden zou sprake zijn van een mismatch in vraag en aanbod.

De Rotterdamse wethouder Marco Florijn kon zijn enthousiasme in december 2011 niet meer bedwingen. Hij zou het arbeidsvraagstuk gaan aanpakken dat de tweede stad van het land al decennialang in een verlammende greep houdt. En niet met zachte hand. En dus werd er driftig met cijfers gesmeten. Duizenden Rotterdammers zouden hun arbeidsheil en -toekomst kunnen gaan vinden in de Westlandse kassen, zo beloofde hij.

Florijns uitspraak haalde de landelijke pers en deed in diens directe omgeving wenkbrauwen fronsen. De gemeente Westland zelf bijvoorbeeld gaf in januari aan nog niet van de hoogdravende plannen op de hoogte te zijn.

LTO Noord Glaskracht is inmiddels aangehaakt en noemt de plannen een daadkrachtig signaal.
Meeste werkzoekenden

Rotterdam voert sinds 2001 de ranglijst aan waar het gaat om het aandeel werklozen in Nederland. In december 2011 telde de gemeente volgens het werkbedrijf UWV 36.000 geregistreerde werkzoekenden. Dat is dertien procent van de totale beroepsbevolking, terwijl het aandeel landelijk op zes procent ligt en in Zuid-Holland op 6,8 procent. Actie is dus gewenst.

Florijn opereert overigens niet op eigen houtje. In juni 2011 nam de gemeenteraad met meerderheid van stemmen een motie aan, ingediend door de fractie van Leefbaar Rotterdam, waarin werd aangedrongen op een verhoogde arbeidsparticipatie van met name werkzoekenden uit Rotterdam Zuid. Het Westland en de schoonmaakbranche werden in die motie als sectoren genoemd die over het hoofd worden gezien. Ter ondersteuning werd daar als wapenfeit aan toegevoegd dat “de grote toestroom van Oost-Europese arbeidsmigranten de grote vraag naar dergelijke arbeid bewijst”.

Ook komt de wethouder zijn belofte na aan minister Kamp van Sociale Zaken om druk uit te oefenen op uitkeringsgerechtigden om aan het werk te gaan, desnoods onder dreiging van het inhouden van de uitkering.

Niet aangetipt werd daarbij de verklaring waarom de Oost-Europese migranten graaggeziene gasten zijn in het Westland. Niet te beroerd om hard te werken, flexibele inzetbaarheid, het arbeidsethos en werkervaring zijn eigenschappen die de Oost-Europeanen van nature lijken te bezitten. Rotterdam lijkt te denken dat tuinders bereid zijn hun vertrouwde personeel in te ruilen voor een verse lading werkzoekenden. Maar of die indruk terecht is?
Mismatch in vraag en aanbod

Volgens kenners dreigt een mismatch te ontstaan in vraag en aanbod. Ja, de vraag naar flexibele arbeid is de laatste jaren gestegen, ten koste van vaste krachten. Maar de totale vraag is gestabiliseerd en vertoont in 2011 zelfs een dalende lijn. Bovendien ligt de grootste behoefte aan arbeid niet zozeer in laaggeschoold productiewerk, maar veel meer op het gebied van techniek en allerlei vormen van management. Eenzelfde beeld tekent zich af in de Rotterdamse haven, waar wel degelijk behoefte is aan werknemers maar dan wel met de nodige ervaring en scholing in techniek of een maritieme opleiding.

Als Rotterdam aan die vraag kan voldoen, kan de uitwisseling succes hebben. Het Rotterdamse potentieel wordt echter door omstanders niet al te hoog ingeschat. Toch zou de gemeente naar eigen zeggen sinds 2008 al ruim 1.900 plaatsingen in de havens, schoonmaakbranche en tuinbouw hebben gerealiseerd. De juistheid van die cijfers wordt betwist. Duizenden lijkt hooggegrepen, maar Florijn is vastberaden. En als het plan niet slaagt, gaat hij zelf een week de kas in.

Bron: Groenten & Fruit – Auteur: Brammert Waagmeester