‘Meer of minder CO2’

Lokale, landelijke en Europese overheden stellen allemaal verschillende doelen op voor de toekomst.

Energieneutraal, CO₂-neutraal, volledig duurzaam: de termen vliegen om je hoofd. Het mag duidelijk zijn: we moeten als maatschappij minder CO₂ gaan uitstootten als maatschappij. Minder gebruik van fossiele energie is daarbij een van de speerpunten. Allerlei alternatieven worden, in meer en mindere maten, ondersteund door de overheid via de SDE-regeling.

Dit jaar is daar nog eens de gasdiscussie overheen gekomen. Niet dat er straks geen gas meer is, maar de Nederlandse productie wordt teruggeschroefd en we worden meer afhankelijk van gas uit het buitenland.

Essentiële grondstof

Waar bij de gemiddelde burger CO₂ wordt gezien als de boosdoener, is het voor planten van essentieel belang voor de groei. Als tuinbouw maken we hier volop gebruik van. We zetten de CO₂ die we produceren in voor betere kwaliteit en productie. Het is voor veel bedrijven een essentiële grondstof, waar we zelf over kunnen beschikken. Overstappen op energie uit een duurzame bron heeft als bijeffect dat er minder CO₂ beschikbaar is. Dit is dan ook voor veel telers een drempel om over te stappen. Alternatieve bronnen van CO₂ blijken vaak niet volledig betrouwbaar, lees niet altijd voldoende beschikbaar. Dit terwijl er bij onze buren in de Europoort en Botlek nog veel CO₂ zo de lucht in gaat.

Verduurzamen

Als deze uitdaging van voldoende CO₂ wordt getackeld, zie ik voor de tuinbouw nog grote kansen om verder te verduurzamen. De sector kan een mooie rol blijven spelen in de energietransitie die de overheden ons voorleggen. Met de WKK’s kan de tuinbouw flexibel inspelen op verschil in vraag en aanbod van energie. Dit al naast de rol die we hebben als betrouwbare leverancier van gezonde en mooie producten. Dus doe mij maar meer CO₂, dan zorg ik voor maatschappelijk minder CO₂. Ik denk dat veel collega’s daarbij aanhaken.