‘Gitzwarte dag voor de pulskorvisserij’

De Nederlandse pulskorvisserij is verbijsterd. Dinsdag 16 januari verbood het Europees Parlement de innovatieve vangstmethode.

Wat een mokerslag voor de vissers die hier met de beste bedoelingen de afgelopen jaren in investeerden … En wat moeten de hysterische aantijgingen aan het adres van deze ondernemers voelen als een grove ‘trap na’. Een Europarlementariër vond het zelfs nodig om deze vissers van het gebruik van een ‘massavernietigingswapen’ te beschuldigen.

‘Oh, dat was zeker weer zo’n linkse milieuactivist, zo’n grachtengordelsocialist, zo’n ‘dikbetaalde’ geitenwollen sok’, hoor ik u denken. Tsja, dan stapt u dus in diezelfde valkuil, door direct uw conclusie te trekken over de boodschapper zonder enige nuancering van de situatie. Maar wacht even … ik maak me daar nu dus ook schuldig aan, want ik denk op voorhand dat dat uw mening is als glastuinbouwondernemer. Ik ga er dus ook gemakshalve maar vanuit dat alleen glastuinbouwondernemers deze blog lezen.

Het failliet van de rede

Het typeert het failliet van de rede, de evenwichtige beeldvorming, het gewogen gemiddelde, het doordachte compromis, een van de belangrijkste principes en waarden voor de ontwikkeling van mens en maatschappij. Het verbod op de pulskorvisserij raakt me en vooral de argumenten en het venijn eromheen.

Flynth was nauw betrokken bij het project MDV (Masterplan Duurzame Visserij), waarin de ontwikkeling van een duurzame vangstmethode en energiezuinige kotter centraal stonden, waarmee naast milieu en zeebodem ook het inkomen van de vissers moest worden geborgd.

Trots waren de projectdeelnemers dan ook toen in juni 2015 het eerste pilotschip in de vaart ging. We trokken als Flynth-collega’s vaak de vergelijking met het innovatieve karakter van de glastuinbouw, waar men ook continu op zoek is naar verbetering en verduurzaming van bedrijfsprocessen; het teeltsysteem Futagrow en de MDV-kotter, die projecten hebben eigenlijk heel wat gelijkenissen, zowel qua enthousiasme en lef als samenwerking.

We dachten erover om eens met een touringcar met tuinders op bezoek te gaan bij het MDV-project in Urk en de visserij- en glastuinbouwondernemers met elkaar in gesprek te laten gaan. Nou ja, dat idee laten we nu maar even ‘varen’. Alhoewel, als de vissers straks de ergste schrik te boven zijn en hun wonden likken, zouden we misschien toch eens met ze in gesprek moeten gaan. De totaal losgeslagen manier waarop politici en populisten met behulp van ongecensureerde media alles en iedereen maar kunnen verketteren, is heel erg zorgwekkend. En het gebrek aan reflectie of twijfel waarmee veel gebruikers deze berichtgeving als ‘waarheid’ consumeren, is nog enger.

Wapenen tegen oorlogsvoering

De land- en tuinbouw en visserij moeten zich nog veel beter gaan wapenen tegen deze oneerlijke oorlogsvoering. Niet door heel hard terug te schreeuwen, niet door mee te doen met allerlei zwart-witte discussies, niet door te roepen dat de Nederlandse glastuinbouw heel de wereld kan voeden, dat Spaanse telers milieudelinquenten zijn en dat biologische teelt eigenlijk veel milieubelastender is dan geïntegreerde substraatteelt, of juist andersom.

Nee, door het totale evenwichtige verhaal te vertellen, keer op keer, en dat betekent ook de minder leuke aspecten van een overwegend duurzame sector.

‘Be good and tell it!’, hoor ik de marketeers rond de tuinbouwsector steeds roepen. ‘Be reasonable and tell it’, zou ik er van maken. Als we misschien iets meer aandacht hadden geschonken aan de hinder van de stroomstootjes die de vissen bij de pulskorvisserij mogelijk ondervinden voordat ze sowieso als maaltijd eindigen, hadden we het verbod wellicht kunnen voorkomen, who knows? 16 januari 2018 is dus niet alleen een gitzwarte dag voor de pulskorvisserij, maar helaas ook voor ‘de rede’.