‘Even te weinig mensen om alle aardbeien te plukken’

Zo traag als het voorjaar op gang kwam, zo snel is het daarna gegaan. “Vooral de afgelopen 12 dagen resulteerden in slechte prijzen en dusdanig veel werk dat het niet is gelukt om steeds al onze aardbeien volledig te plukken.”

David van Sprundel in Etten-Leur heeft het over zijn gekoelde teelten in de vollegrond. De oogst van zijn vroegste planting in een tunnel startte op 3 mei. Dat was iets later dan normaal. Maar daarna ging het dusdanig snel met de gewasontwikkeling, dat hij vorige week een begin kon maken met de vijfde planting. Deze teelt ging rond half april de grond in en is net als de 4 eerste plantingen van het ras Sonata.

Mooi gewas Jive

De zesde planting betreft Jive. Van Sprundel had in week 24 de indruk daar in week 25 in te kunnen beginnen. “Ik wil Jive weer eens proberen. Over de smaak lopen de meningen uiteen, maar als is nu kijk hoe het gewas erbij staat, lijkt me dat niet verkeerd: met voldoende vruchten, weinig plantuitval en amper dwerggroei.” De hierna volgende teelten zijn Elsanta.

Even te weinig mensen

Dat hij in de afgelopen weken niet alles kon plukken, frustreert wel. “Het meeste krijg ik er wel af, maar op een gegeven moment moet je vanwege de slechte prijsvorming toch beslissen om naar een nieuw perceel te gaan.” Nog een aspect dat speelt, is de personeelsvoorziening. Een versnelde vruchtafrijping vraagt om snel meer mensen, maar dat is nog niet meteen geregeld. “Tussen het moment van zoeken en dat je ze op het bedrijf hebt, ben je altijd 1 tot 1,5 week kwijt en er vallen er altijd wel een paar voortijdig af. De personeelsvoorziening is nu op niveau, maar we hebben wel even te weinig mensen gehad.”

Druk met beregenen

Eveneens opvallend is het gebrek aan regen, na extreem veel water in januari en februari. “Van die buien in de afgelopen weken hebben wij hier nauwelijks wat meegekregen. In week 24 hadden we 2 mm, en de week ervoor 3 mm. We moeten volop beregenen. Ik heb overal ondergrondse beregening, dat scheelt in de hoeveelheid werk. Want niet alleen de gewassen vragen om vocht, ook de lege percelen. Zonder deze wateraanvoer kunnen we de grond amper of niet bewerken. Sporen die je net hebt getrokken, vallen net zo snel weer dicht. Ons spinazieland krijg je zonder vooraf beregenen amper gespit. We hebben bronwater, dat is prima, maar moeten we wel eerst ontijzeren.”

Gewasresten afvoeren

Van Sprundel komt jaarrond uit op 11 tot 12 plantingen, waarvan de laatste twee weer met Sonata, en de laatste planting in tunnels. Elke planting wordt na het laatste oogstrondje opgeruimd: de bovengronds delen worden geklepeld, daarna worden de rhizomen en wortels opgeraapt. Deze gewasdelen gaan tijdelijk in opslag en worden aan het eind van het seizoen afgevoerd. Een reden voor deze actie zijn de problemen die achterblijvende gewasdelen zouden kunnen geven bij zaaien van het volggewas spinazie.

Speciale aanpak

Het oprapen van die rhizomen en worteldelen gaat volgens een bijzondere aanpak. Voor de trekker wordt het stro zijdelings weggeharkt. Achter de trekker volgt een zelfbouwrooier met een bek van 70 centimeter breed. De plantenresten komen op een schudband terecht, worden ontdaan van grondresten en vallen in een verzamelbunker die Van Sprundel heeft gemaakt van een oude strolegger. “Zo kan ik steeds lengtes van 440 tot 500 meter doen.”

Auteur Joost Stallen