Veel losse schachten in late winterteelt prei

Wat betreft losse en zachte schachten scoort het preiras Cherokee het best, gevolgd door Harston. Dat blijkt uit een rassenproef late winterprei van het Belgische onderzoekscentrum Inagro waarin 6 rassen zijn getest. De rassen scoorden op dit gebied dit jaar matig.

De onderzoekers Geert Desmedt en Danny Callens beoordeelden Cherokee als beste op gebied van losse en zachte schachten, gevolgd door Harston. Vitaton was te los, maar vertoonde het minste schotvorming. De houdbaarheid was bij de meeste van de 6 rassen vrij goed, maar ze hadden allemaal last van doorgroei.

In het onderzoek lagen naast Cherokee, Harston en Vitaton nog Krakatoa, Lucretius en E65D.098. De proef werd in de afgelopen winter niet afgedekt en er was dan ook vorstschade. Begin maart werd bijbemest met 500 kilo kalknitraat per hectare. Dat gecombineerd met enkele warme dagen zorgden voor een stevige groei. Dat resulteerde in hoge producties, maar losse en zachte schachten.

Beoordeling rassen op alfabetische volgorde

Cherokee (Enza Zaden) was vrij bleek en sleetgevoelig, maar uniform en opgericht. De productie was goed (netto 67,5 ton per hectare) en het ras gaf met 79,9% de meeste Flandria prei. De onderzoekers omschrijven de houdbaarheid in hun proefverslag op de website van Inagro als goed. De schacht werd met 8,8 als het meest vast beoordeeld.

E65D.098 (Enza Zaden) was vrij bleek, maar uniform en opgericht. De productie kwam op 64,6 ton en het percentage Flandria 76,3%. De houdbaarheid was goed. Voor vastheid kreeg het ras een 5,8.

Harston (Nunhems) was donker, vrij heterogeen en sterk neerhangend. De productie was met 70,5 ton goed, het percentage Flandria 74,3%. De schachten werden met 6,5 als minder vast beoordeeld.

Krakatoa (Syngenta) was bleker, heterogeen en opgericht. De productie lag op slechts 59,2 ton en het percentage Flandria bedroeg 57,9%. De houdbaarheid was wel goed, maar de schachten waren met een 5,0 los.

Lucretius (Seminis) was bleker, heterogeen en opgericht. De productie kwam tot 60,1 ton en het percentage Flandria tot 67,6%. De houdbaarheid was goed, maar de schachten waren erg los: 4,3.

Vitaton (Nunhems) was zeer donker, uniform, maar neerhangend. De productie was met 73,6 ton het hoogst, maar de kwaliteit met 44,5% Flandria het laagst, met name door zeer losse schachten: 3,3. De houdbaarheid was gemiddeld.