‘Tomatengewas herstelt heel langzaam van hitte’

Tom Vlaemynck van Tomato Master in Deinze merkt dat het tomatengewas van Foundation flink te lijden heeft gehad van de periodes met extreme hitte.

Vlaemynck legt bovenin de nieuwbouwkas van 5,7 hectare elektriciteit voor de belichting aan. De begeleiding van de nieuwbouw vraagt veel tijd. De bouw verloopt redelijk volgens plan. “We lopen een beetje achter op schema, maar dat komt wel goed”, zegt Vlaemynck.

Minder tevreden is de teler momenteel over de teelt in de bestaande kas. Het tomatengewas van Foundation heeft duidelijk last gehad van de periodes met extreme hitte. Vlaemynck: “Het gewas had zich weer goed hersteld, totdat die laatste hittegolf kwam, met dagen van 38 graden. We hadden toen ook geen putwater meer. Alles moest met regenwater en bassinwater. Doordat het water te warm werd, kreeg het gewas zwakke en slechte wortels. Het herstel van het gewas gaat daardoor nu echt langzaam.”

Plantbelasting is hoog

De hoge plantbelasting draagt ook niet bij aan het creëren van de benodigde groeikracht. “We hebben deze week (week 34) heel weinig productie. We hopen dat dit snel goed gaat komen, zodat er weer ruimte komt voor groei.”

De gewassen van de Sevance- en San Marzano-tomaten hebben de hitte beter doorstaan. Het vruchtgewicht van het San Marzano-type is echt grof, al wordt dit tenietgedaan door twee trossen die neusrot opgelopen hebben. Vlaemynck: “De rest van de tomaten is juist fijn. Bij Foundation zelfs heel fijn. Daar is het vruchtgewicht maar 120 gram.”

Verder zijn er trossen die een slechte zetting laten zien. Dat gaat over ongeveer 3 weken tot uiting komen bij de oogst.

Zo koel mogelijk telen

De luchtramen staan dag en nacht open om zo koud mogelijk te telen, maar de warme buitenomstandigheden maken de ingestelde 19 graden dagtemperatuur en 14 graden in de nacht niet realiseerbaar. Voor voldoende vocht is ’s nachts even geknepen, om naar de 85% rv te gaan. “Maar nu de vochtigheid buiten hoog is, is dat bijna niet meer echt nodig”, zegt Vlaemynck,

Er wordt volop CO₂ gedoseerd. De EC blijft stabiel, met een mat-EC tussen 4 en 5. Er wordt 2,8 EC meegedruppeld, waarbij er 0,4 punten op licht van af mag.

De plagen zijn onder controle. Vlaemynck: “Hier en daar een rups, maar het valt mee. Galmijten zitten er wel, maar we houden het onder controle.”

Auteur: Peter Visser