Ja, dat hebben we eerder gehoord. Marokko was ook al het nieuwe Spanje.
En Portugal was het nieuwe Spanje. En Oost-Europa is het ook al helemaal. En misschien is Ethiopië het voor goente straks ook wel wat Kenia nu voor de rozen is. En Mexico en China en waar moeten we straks al niet heen?
Turkije dus. Voor het derde achtereenvolgende jaar is er een handelsmissie heen. Kassenbouwers, tuinbouwautomatiseerders, kennisleveranciers en afzet. En dit jaar ook Reed Business. Om te zien hoe hard die Turken nu echt staan te trappelen om hier moderne glastuinbouwbedrijven neer te zetten.
Want dat is de ambitie. Geen zeeën van plastic. Die hebben ze al. Want Turkije is met dat plastic en nog veel meer vollegrondshectares nu al een van de grootste groenteproducenten ter wereld. Alleen eten de Turken al die tomaten en komkommers voolopig nog voornamelijk zelf op. Maar als de Turken hun productiemethoden moderniseren en moderne kassen gaan bouwen, dan kan de productie per vierkante meter verdubbelen. En dan vliegen de Turkse tomaten ons op de gehele Europese markt inclusief Rusland én het Midden-Oosten om de oren.
Dat bouwen van die moderne glazen kassen, dat komen de Nederlandse kassenbouwers doen. Geef ze eens ongelijk. Als ze het moeten hebben van de opdrachten die ze in Nederland nog in portefeuille hebben, dan waren ze allang allemaal failliet gegaan.
En hetzelfde geldt voor de leveranciers van de systemen die in die kas moeten komen om de teelt van die beloofde ‘kwalitatief hoogwaardige producten’ mogelijk te maken. En zelfs de onderzoekers van WUR en de adviseurs van GreenQ kunnen al bijna niet meer zonder die buitenlandse klandizie. Nederland wordt te klein voor de hier samengebalde expertise. Maar als al die leveranciers, die behalve spullenverkopers ook allemaal kennisuitbaters zijn, over de wereld uitzwermen… blijven dan die kleine Nederlandse tuindertjes niet verweesd achter in ons koude kikkerlandje?
Meer hierover de komende weken in Groenten & Fruit Actueel en Groenten & Fruit Magazine.