‘Eetgewoonten veranderen in traditioneel Kazachstan’

De behoefte om gezond te eten verspreidt zich over de hele wereld. Ook in Kazachstan wordt nu groente gegeten.

Eten is voor iedereen noodzakelijk om te leven. Maar wat we eten is meestal een gewoonte, bepaald door wat je ouders eten. Vaak hoor je mensen zeggen: “Ik eet nergens zo lekker als bij mijn moeder”. Het geeft aan dat eetgewoonten niet gemakkelijk te veranderen zijn.

Ik woon en werk nu bijna 2 jaar in Kazachstan. Een paar weken geleden vierden de Kazakken hun ‘Nauryz’. Op 22 maart is hun Nieuwjaarsfeest. Kazakken zijn trots op hun cultuur en op deze dag wordt alles tevoorschijn gehaald wat hieraan herinnert. Dans in prachtige klederdracht en feestelijke maaltijden in jurta’s, de typische tenten die zij vroeger als huizen gebruikten. Van oorsprong zijn Kazakken nomaden die hun vee met zich mee namen als voedselvoorraad. Het woestijn klimaat in Kazachstan was niet geschikt om groente te telen. Daarom at men hoofdzakelijk vlees.

Naast de gebraden schapenkoppen liggen tomaten

Eigenlijk is dat nog steeds zo. De grote schalen met gebraden schapenkoppen en worsten van organen vinden gretig aftrek. Maar er staan tegenwoordig ook schalen tussen met cherrytomaten en komkommers. De behoefte om gezond te eten verspreidt zich over de hele wereld. Mensen worden bewuster in de keuze van hun voedsel.

En hoewel het telen van groente in kassen nog steeds wordt bekritiseerd door ‘deskundigen’ van het milieu en zelfs door bureaus die statistieken bijhouden voor onze eigen overheid, begint iedereen te ontdekken dat hierin gezond voedsel gemaakt wordt. In de supermarkten van Almaty worden de komkommers en tomaten trots gepresenteerd als product uit eigen kassen.

Het glasareaal hier groeit gestaag. Aanvankelijk gebruikte men goedkope plastic kassen. Maar uiteindelijk blijken glazen kassen rendabeler. Daarmee gaat ook de teelttechniek en productie omhoog. Zodoende worden de producten bereikbaar voor iedereen. En heel langzaam gaat een volk dat altijd vlees at ook groente eten. Als je er goed over nadenkt is de tuinbouw een wereldverbeteraar. Het is alleen de vraag wanneer iedereen dit inziet.