Al gezaaid witlofzaad snakt naar water

Van moeilijke omstandigheden rond het zaaien van witlof is niet alleen in Nederland sprake, zo werd duidelijk op een door vollegrondsgroente.net op 21 juni georganiseerde veldexcursie bij Witloftrekkerij de Kok in Kerkwerve. Ook in België en Frankrijk zijn er de nodige problemen door de huidige droogte, maar ook door de eerdere koude. De verschillen in opkomst zijn groot. Dat komt door korstvorming en uitdroging van de bovengrond, waardoor de aansluiting met de ondergrond verdwenen is, geeft witlofadviseur Hans Vroegindeweij van TTW als verklaring.

Uit een droogtekaart die hij toont, blijkt dat juist in de gebieden in Frankrijk, België en Nederland waar veel witlofwortels worden geteeld, het vochttekort het grootste is van heel Europa. Er viel 60 tot 70% minder neerslag dan in een gemiddeld jaar.

Hans Vroegindewij constateert een wortellengte van zo’n 15 centimter op een op 5 juni gezaaid perceel.

Lager opkomstpercentage

De wisselende omstandigheden uiten zich ook in twee- of zelfs driewassigheid, omdat het zaad in verschillende fasen tot kieming is gekomen. Met name door de regen rond Pinksteren is nog ongekiemd zaad alsnog gekiemd, maar dat leidt tot een grote groeiachterstand.

Over het algemeen is het opkomstpercentage in Nederland lager dan normaal. Op percelen waar beregend kan worden, ligt de opkomst boven het gemiddelde van dit jaar, maar toch lager dan gebruikelijk is.

De stand van de witlofpercelen is dit jaar over het algemeen vrij onregelmatig.

Water nodig

Op percelen waar niet beregend kan worden, snakt het witlof momenteel naar water. Enerzijds omdat er nog zaad moet kiemen, anderzijds om aansluiting te krijgen met de nog enigszins vochtige ondergrond én ook om verbranding van net ontkiemd zaad te voorkomen. Er zijn pogingen gedaan om dit te bewerkstelligen door het witlof als het ware aan te gieten op de ruggen, maar de resultaten daarvan zijn sterk wisselend.

België en Frankrijk

De situatie in België is mogelijk nog nijpender dan in Nederland, stellen Vroegindeweij van TTW, maar ook Sjaak Gerardts van Chicogrow gezamenlijk vast. Zo’n 50% van het areaal staat daar redelijk tot goed. Die zijn meestal gezaaid tussen 10 en 15 mei. Verder staat 25% matig. Voor de overige 25% geldt dat er nog gezaaid moet worden of dat overzaaien nodig is. Het is de vraag in hoeverre dat nog allemaal gaat gebeuren, omdat de tijd wel heel erg gaat dringen.

In de hand ligt gekiemd zaad dat daarna toch nog verdroogd is.

Bart Hesen van Chicogrow schetste nog de situatie in Noord-Frankrijk. “Daar is door zware onweersbuien half mei in de regio rond Arras circa 1.000 hectare witlof weggespoeld en overgezaaid. Meer noordelijk in de regio rond Lille staan veel percelen er door de droogte rond en na de opkomst twijfelachtig bij.”

Te laat voor overzaaien

Door alle perikelen is de periode van opkomst van het zaad nog steeds niet ten einde. Er zijn telers die nog overwegen percelen opnieuw te zaaien en er zijn zelfs percelen die nog gezaaid moeten worden. Eigenlijk is nu nog zaaien te laat, maar er zijn voorbeelden uit het verleden waar dat toch nog goed is uitgepakt. Een vuistregel is dat iedere week later zaaien dan 15 juni, steeds 10% minder wortels betekent en kwaliteitsverlies door wortels met minder inhoud.