‘De beste appels, maar geen rendement’

“We komen uit een soort van reces”, begint appelteler Roland van der Zandt uit Puiflijk op 2 januari, “dus over het werk valt niet veel te vertellen. Straks snoeien we met zes man, waardoor het er binnen twee maanden weer piekfijn bijligt.”

Meer zorgen maakt hij zich over hoe de markt zich gaat ontwikkelen. “Voor een deel van de telers zal hun voortbestaan afhangen van wat dit jaar de prijs zal zijn. We hebben twee slechte jaren gehad. Als je kijkt naar de oorzaak, kom je uit op een gebrek aan visie, in die zin dat de fruittelers te veel verdeeld zijn. Dat is onze grootste irritatie.”

Weinig beleid

“Neem Elstar: een prachtig product, geliefd bij de consument en zonder noemenswaardige concurrentie uit het buitenland. Je verkoopt het allerbeste, maar je bent niet in staat tot een rendabele teelt. We werken met volle overgave, maar er is te weinig beleid in de afzet. Dat moet telers aan het denken zetten. Kijk naar de Goudreinet. Nu is er vraag; nu is de periode dat iedereen gaat bakken. En toch ligt hij voor niks in het schap.”

Ook conceptrassen

“Natuurlijk telen wij conceptrassen, maar daarnaast heb je ook andere rassen die je rendabel wilt krijgen. De meesten kunnen het zich niet permitteren om een ras na zes jaar te rooien en in te wisselen voor een conceptras.”

Rollen omdraaien

“Wij zijn optimistisch en veerkrachtig. Alle facetten binnen ons bedrijf moeten kloppen en dan toch haal je onvoldoende rendement. Ik kan het wel van de daken schreeuwen: ga samenwerken en draai de rollen om. In het Kanzi-concept heeft de sector dat voor elkaar gekregen. Door samenwerken moet dat ook bij vrije rassen kunnen.”

Auteur: Theo Brakeboer