‘Rassenkeuze blijft ‘een dingetje’ bij broccoli’

Voor broccoliteler Kees Appelman zit het seizoen er al enkele weken op. Zijn ervaringen met de rassen afgelopen jaar leiden tot een andere aanpak voor volgend jaar.

“In de vroege teelt gaat Corus er bij ons uit”, aldus de teler uit Andijk op 29 november. “We starten volgend jaar met Malibu en Ironman onder doek voor de oogst in de eerste twee weken van juni. Dan telen we verder alleen Ironman de zomer door, want in die periode voldoet dat ras uitstekend. In de herfstteelt is het ras ons dit jaar niet zo goed bevallen, vooral door de gevoeligheid voor schermrot. Schermrot was sowieso een probleem door de vochtige omstandigheden in de herfst, maar Ironman was wel een van de meer gevoelige rassen. Daarom gaan we weer Steel telen, naast Titanium die we dit jaar naast Ironman hadden staan.”

Jaloers op bloemkooltelers

“De rassenkeuze blijft inderdaad wel ‘een dingetje’ in de broccoliteelt. Er komen wel weer nieuwe rassen aan, maar dat wordt elk jaar verteld. En af en toe breekt er ook eentje door, zoals dit jaar de Malibu. Maar het is niet zo dat we uit een rijtje van tien goede rassen even ons teeltplan kunnen samenstellen. Wat dat betreft zijn bloemkooltelers beter bedeeld.”

Geen geweldig seizoen

Gemiddeld over het vorige seizoen haalde Appelman net geen 10 ton per hectare. “We hebben te veel uitval gehad door de vele neerslag en schermrot. Daar kun je helemaal niets aan doen, maar je hebt er wel mee te maken. De prijzen zijn ook niet geweldig geweest, omdat het aan export ontbrak. In potentiële exportlanden hadden ze zelf genoeg broccoli en dan werkt dat door in de prijsvorming hier.”

Knelpunt onkruid

Op gebied van ziekten en plagen was het in 2017 rustig. “We zitten hier in een gebied met koolgalmug, maar door ons spuitschema hebben we dat goed in de hand weten te houden. De druk van koolmot zoals die er vorig jaar was, hebben we dit jaar niet gehad. Als ik alles op een rijtje zet, hebben we dit jaar aanzienlijk minder middelen gebruikt dan gemiddeld.”

Onkruid blijft wel een knelpunt. “Onkruiden als kleine brandnetel, perzikkruid en ganzenvoet zie je steeds meer de kop opsteken. De middelen die we hebben, werken daar onvoldoende tegen. Je kunt wel mechanisch aan de gang gaan, maar in de eerste paar meters van de rij maak je te weinig snelheid om het onkruid er goed onder te krijgen. Bovendien heb je op pachtpercelen te maken met hoe een ander het perceel achterlaat. Er zou meer rekening gehouden moeten worden met een goede vruchtwisseling, dan blijft de onkruiddruk lager omdat er niet eenzijdig steeds dezelfde middelen worden ingezet.”

Auteur: Stan Verstegen