Zeewier mikpunt van subsidie en spot

De komende vier jaar krijgt de opstartende zeewiersector € 5 miljoen overheidsgeld. Maar waarom eigenlijk groente van de toekomst als we de groente van nu al niet op krijgen?

Staatssecretaris Martijn van Dam ging woensdag bij Scheveningen buitengaats om ceremonieel zeewier te oogsten van de daar voor anker liggende zeewierproefboerderij. Het spul wordt verwerkt tot onder meer eiwitrijke vleesvervangers. Maar ook tot duurzaam diervoer.

De stichting Noordzeeboerderij, die hier in het zonnetje werd gezet, is niet het enige in het oog springende initiatief. Vorige weeek wisten twee zeewier-startups door te dringen tot de finale van de Challenge Floriade Werkt! De bedrijfjes Seagreen en Algreen, allebei actief met wieren en algen als slimme groente uit zee, maken kans om zich in 2022 aan een internationaal miljoenenpubliek te kunnen tonen met een tegen die tijd tot volle wasdom gekomen businesscase.

Lacherig over zeewierburger

“Zeewier is de groente van de toekomst: duurzaam en gezond”, verklaart Van Dam de € 5 miljoen uit de Voedselagenda. “Met het innovatieprogramma zetten we in op nieuwe voedselproducten die duurzaam worden geproduceerd en die aantrekkelijk zijn voor een breed publiek.”

Dat klinkt goed. Zeewier is oké, vinden de beheerders van potjes en subsidies. Maar in allerlei media hoorde en zag ik vandaag ook een hoop lacherigs over de zeewierburger. Het is al moeilijk genoeg om de Nederlander (of de Engelsman of Duitser of al die andere niet-Mediterrane Europeanen) aan voldoende groente te krijgen. Moeten we dan ook geld en moeite stoppen in het laten wennen van de consument aan groente uit zee?

De koe eet het wel

Dan zou die diervoerinvalshoek misschien nog kansrijker zijn. Het zal een koe of een varken weinig uitmaken waar zijn voer van is gemaakt. Maar het is het onderzoeken waard of dat slimmer uit de Noordzee gehaald kan worden dan van sojaplantages waar regenwoud voor moet worden gekapt. Doe dat echter uit een ander potje dan dat van groentebevordering.