‘Telers dupe van huichelarij’

Het is alweer drie jaar geleden dat de VS en Europa de boycot tegen Rusland startten. De Amerikanen, altijd bevreesd dat Rusland te veel invloed in Europa krijgt, vonden de annexatie van de Krim een goede aanleiding om de Russen economisch tegen te werken.

Europa als trouwe bondgenoot moest wel meewerken. Het antwoord van de Russen was te verwachten. Groenten en fruit mochten we voortaan zelf houden.

Drie jaar later blijkt dat de Russische economie weer herstelt. De dip was niet het gevolg van onze boycot, maar van de gedaalde olieprijs. Feit is wel dat onze fruittelers niets meer hebben verdiend na de boycot. Het effect op de groentehandel is moeilijk te becijferen, maar zeker niet positief. Op veel plaatsen zie je nieuwe productiecentra verschijnen.

Dat we in onze eigen voet geschoten hebben, blijkt wel uit het feit dat de Amerikanen nu de Russische gashandel willen dwarsbomen. Dit blijkt de enige manier om de Russen te raken. Europa, afhankelijk van het Russische gas, zou het dan in Amerika kunnen kopen. Maar voor welke prijs?

Een aantal weken geleden bezocht ik de expo in Astana. Een wereldtentoonstelling met als thema ‘duurzame energie’. Op een indrukwekkende wijze werd de toekomstige energievoorziening door landen uit de hele wereld getoond. Ons land was natuurlijk ook van de partij, met een prachtige film over onze prestaties. Zoals altijd was de tuinbouw weer een van de paradepaardjes.

De wereld van vandaag wordt echter nog steeds beheerst door olie. Hoe lang dit nog zal duren weet niemand, maar probeer niet onder het mom van idealisme economische krachten tegen te werken. Het gevolg is dat hardwerkende mensen de dupe zijn van beslissingen die worden genomen op valse gronden.

Wat minder bezig zijn met Brexit-achtige zaken en bedenken dat de wereld niet alleen om Amerika draait, zou een begin kunnen zijn van een Europa dat wél door iedereen wordt gedragen.