‘Wat leren van de Duitse overheid’

Op 18 april 2014 heropenden wij Hotel-Restaurant Druidenstein in de Harz, voormalig Oost-Duitsland. Samen met mijn partner Jerry Machielsen hadden we een kleine anderhalve maand ervoor besloten te verkassen en een leuke Bed & Breakfast te starten. Dit liep even iets anders.

Het complex was bij de laatste eigenaren nog een B&B, maar toen we het eenmaal gezien hadden wisten we wel dat we onze hotelgasten ook een avondmaaltijd moesten neerzetten. Hoe we dat in korte tijd voor elkaar wisten te krijgen was te zien op de Nederlandse televisie bij het populaire programma Ik Vertrek.

Nu 2 jaar later hebben we een bedrijf met als belangrijkste onderdelen het hotel en het restaurant, dat de gehele dag open is met een mooi groot terras. Daarnaast nog een aantal zalen die we volop verhuren voor diverse activiteiten van verenigingen en bedrijven. Maar ook voor verjaardagen, bruiloften, koffietafels en voor de koffie en cake (en in Duitsland nog veel meer!) na een uitvaart. Lekker divers. We hebben daarnaast nog een mini-camping en verbouwen een oude jeugdherberg om tot herberg. De eerste kamer is klaar.

Kortom een leuk bedrijf waar we trots op zijn.

Duitse overheid snel en flexibel

De gemeente Oberharz am Brocken en de ‘omgevingsdiensten’ van de Harz investeerden veel tijd in ons om ervoor te zorgen dat we snel konden draaien. Veel moest er nog worden aangepast, de keuken was bijvoorbeeld de laatste 50 jaar niet veel gemoderniseerd en voldeed niet meer aan de levensmiddelenwetgeving van deze tijd.

Van de voortvarendheid bij de gemeente kunnen nog veel overheidsinstanties in Nederland wat leren. Hier heeft ook de crisis huisgehouden, maar dat maakt voor ambtenaren en bestuurders niet uit. Geen geld, maar wel kennis en kunde.

Dus in slechts twee weken tijd waren alle vergunningen rond en waren de adviezen van de diverse overheidsdiensten verwerkt en konden we open. Dat is hier het mooie, overheidspartijen ondersteunen bij invoering van de wet- en regelgeving. Ze beginnen niet gelijk te dreigen met allerlei boetes.

Moeilijk inkopen

Dan ga je inkopen. En dat viel en valt nog steeds wel wat tegen. De keuze hier is, na zoveel jaren dat Duitsland weer herenigd is, nog steeds beperkt. Willen we wat bijzonders – bijvoorbeeld producten van Koppert Cress of flowersprouts – dan kan je dat vergeten of krijg je het een paar weken later. Ook bijvoorbeeld champignons en diverse soorten sla zijn in beperkte mate verkrijgbaar.

Je merkt wel verschil tussen supermarkten. Die in de kleine dorpen zijn nog traditioneler met het aanbieden van groenten en fruit dan in de grotere dorpen. Maar ook binnen een keten zie je grote verschillen. De Edeka-supermarkt is (met name) in de West-Harz (voormalig West-Duitsland) beter uitgerust dan de groothandel Mios, dochter van Edeka, in voormalig Oost-Duitsland.

Traditionele eters

Wat overal in de Harz meespeelt is dat de mensen erg traditioneel zijn met eten. Hiermee gaan we werkelijk terug in de tijd. Ook bijvoorbeeld de Chinees van om de hoek heeft nog zijn eten gekruid zoals wij dat kenden in de jaren zeventig.

Maar met ons restaurant met afwisselende Nederlandse, Duitse en Italiaanse keuken krijgen we mensen vanuit de wijde omtrek binnen. Mensen die van ons gehoord hebben of al keer geweest zijn en zelfs minimaal een half uur moeten rijden. Dus in Nederlandse begrippen als Rotterdammer even gaan eten in Utrecht en gelijk weer terug.

Het hotel krijgt voornamelijk mensen uit (de omgeving) Berlijn, Hannover, Hamburg, Leipzig voor weekenden en voor langere perioden mensen uit Denemarken en Nederland. Daarnaast hebben we al diverse gasten gehad uit China, Chili, Brazilië, Noord-Amerika. Ze weten ons vanuit allerlei hoeken te vinden.

Gras bij de  buren

De komende maanden zal ik wat dieper op de diverse zaken ingaan en proberen de marktkansen in beeld te brengen. Volgens mij is dit niet moeilijk. Het daadwerkelijk aan de man brengen van de diverse producten dat zal meer energie kosten. Er moet nog een omslag in etenspatroon plaats vinden bij jong en oud. Maar krijg je dat voor elkaar dan liggen er veel kansen voor een ruime afzet van product. En dat dicht bij huis.

Kortom, het gras bij de naaste buren kan zeker groener zijn, maar je moet zelf de kansen zien en grijpen.