‘Goed gelukt om 6 mooie vleestomaten op de eerste twee trossen te krijgen’

“De zetting en de uitgroei van de vruchten is heel goed gegaan, maar ik maak me een beetje zorgen over de losse vruchten bij dit ras”, zegt vleestomatenteler Wim Hooymans in Pijnacker. Hij teelt dit jaar voor het eerst het ras Ducovery van Monsanto. Hij heeft geplant op 17 december. Begin vorige week heeft hij de eerste vruchten geplukt.

De kwaliteit en grofheid zijn goed. We hebben meer 4 maal B dan 3 maal B. Ze wegen 300 tot 350 gram per stuk. Sinds vorig jaar oogsten we de vleestomaten rechtstreeks in de eindverpakking. Dat is echt een kwaliteitsverhaal en het werkt erg goed. Op de kar staan dozen voor twee sorteringen. Om te checken hangt er aan weerskanten van de kar een speciale beugel met maten. Afwijkende vruchten worden met de lelijke kant naar boven neergelegd zodat ze er in de schuur uitgesorteerd kunnen worden tijdens het afwegen van de dozen. Het is eigenlijk wel wat te arbeidsintensief dus we moeten wel een hogere middenprijs halen dan grove trostomaten. Anders zou het wel eens het laatste jaar met vleestomaten kunnen worden.

Open vruchten

In een deel van de kas moet circa 4 procent worden uitgesorteerd vanwege open vruchten. Die hebben we gemist bij het weghalen ervan net na de zetting. In ongeveer de helft van de kas vonden we op de eerste tros vrij veel open vruchten. Dat is waarschijnlijk bij de plantenkweker ontstaan waar de planten in twee uit elkaar liggende tralies hebben gestaan. We praten nog over de mogelijke oorzaken. Omdat de eerste tros sowieso een stuurtros is heeft Hooymans op de tweede tros in eerste instantie 4 vruchten aangehouden. Het is goed gelukt om per plant 6 mooie vruchten op de eerste twee trossen te krijgen.

Vallende vruchten

Met de achtste tros tegen de bloei aan was de plantbelasting vorige week ongeveer 56 stuks per vierkante meter. Omdat het ras een forse lengtegroei heeft en de gewasdraad op 3,75 meter hoogte hangt in de vrij lage kas, is het gewas al drie keer gezakt. Het is toch schrikken hoeveel vruchten er daarna op de grond liggen. Dat is bij dit ras toch een gevoelig punt, zeker in de buurt van de teeltgoot en de beugels. Om de steelaanhechting te versterken probeer ik de onderste trossen meer uit het blad te houden. Daarnaast is de dosering borium in het voedingsschema verdubbeld.

Brandblaadje

Over de ontwikkeling van het gewas ben ik tevreden. Precies zoals gepland plukten we in week 12 de eerste tomaten en de productie voor de komende periode ziet er goed uit. Wel zien we vanaf eind januari in de kop van de plant gemakkelijk een ‘brandblaadje’ ontstaan. Ik heb er jaren geen last van gehad met vergelijkbare klimaatinstellingen. Dit lijkt toch wel een gevoeligheid van Monsanto-rassen te zijn. Het voordeel is dat de aantasting beperkt blijft tot het bladmoes en niet de nerven ingaat. Daardoor droogt het op en ontstaat geen Botrytis.

Geleidelijk hogere etmalen

In week 12 zijn er extra koppen aangemaakt. Dat is voor de meeste tomaten erg laat, maar voor mij het juiste moment. Met de toename van het licht gaat de etmaaltemperatuur geleidelijk omhoog. Op een lichte dag wordt een etmaaltemperatuur gehaald van 18,5 tot 19 graden met een voornacht van 16 graden. Maar ik ben wel voorzichtig. Na een paar donkere dagen haal ik de voornacht terug naar 15 graden zodat de etmaaltemperatuur ook lager uitkomt. Het scherm sluit meestal pas na middernacht, als de nanacht ingaat. Dan wordt langzaam opgestookt naar 17,5 tot 18 graden. In de voornacht mag het scherm dicht als de buitentemperatuur onder 5 graden komt, maar in de nanacht al bij 3 tot 4 graden daarboven. De buistemperatuur moet dan minimaal 35 graden zijn.

‘Perfecte’ gewasbescherming

Met de gewasbescherming gaat het perfect. We vinden een enkele kaswittevlieg, maar we zetten nog steeds wekelijks een mix van Eretmocerus-en Encarsia-sluipwespen uit. Daarnaast hebben we al 2 keer een derde Macrolophus per vierkante meter uitgezet en er komt nog een derde bij. Ze worden al her en der gesignaleerd, maar het is nog geen jonge aanwas. In de kweekpaden laten we het blad langer hangen. Maar in de rest proberen we een paar trossen vrij te houden om het vallen van de vruchten te beperken.