Sluitkool

‘Omgaan met verzopen stukken is gemakkelijk’

De schatting die Martin Bolhuis in Wieringerwerf begin oktober maakte rond de productie van zijn sluitkool, bleek goed te kloppen. “We komen inderdaad zo’n 20 procent lager uit dan wat we gewend zijn”, aldus Bolhuis op 7 december. De oorzaak daarvan zit vooral in de tegenvallende uniformiteit. “Normaal heb je de grote massa van één sortering en dan vallen er links of rechts een paar uit. Nu is het veel minder uniform en zit je met veel meer kleine kolen en dus een lagere productie.”

Positieve uitzonderingen
Kronos en Kilaton vormden qua productie positieve uitzonderingen. “Ook van die rassen is de productie lager dan gebruikelijk, maar toch ‘een stukkie’ minder laag, en ook die zijn totaal niet uniform.” De voornaamste oorzaak zoekt Bolhuis in het droge voorjaar waardoor de weggroei onregelmatig is verlopen. De latere zeer natte periode zorgde er vooral voor dat de mindere structuurplekken tot uiting kwamen en kolen verzopen.

Allerkleinste laten staan
Bolhuis teelt op contract en dat handelskanaal wil vooral grove sorteringen, maar de kleinere kolen kan hij daar momenteel ook kwijt. “De allerkleinste hebben we op het veld laten staan. Zeker gezien de prijsvorming in de vrije handel van dit moment loont het niet om die te gaan bewaren. In die zin is het omgaan met die verzopen stukken die we hebben gehad gemakkelijker. Die zijn gewoon weg, daar hoef je verder geen keuzes in te maken.” De vrije handel is afwachtend. “In de landen waar het naartoe zou kunnen, hebben ze op dit moment zelf genoeg. Wij komen pas later aan de beurt.”

Mooi droog in de koelcel
Het oogsten en inschuren in oktober en november verliep onder ideale condities. “Alles zit mooi droog in de cel. Daar ben ik wel blij om” De bewaarkwaliteit schat Bolhuis hoog in. “Tenminste, voor zover ik dat nu kan beoordelen. In juni weet ik pas echt hoe die was.” Op 16 november stopte hij zijn laatste bewaarkool in de koelcel.

Bron: Groenten&Fruit – Auteur: Stan Verstegen