Betuwse aardigheid voor Polen

Protestantse pepermunt voor katholieke kinderen. Hoezo verharding en polarisatie anno 2016? Aardigheid bestaat nog!

Naarmate het donkerder wordt, worden we vatbaarder voor sympathieke initiatieven. Zoals dat van de gezamenlijke protestantse kerken in de Midden-Betuwe. Kijk de veelal grijzende dametjes in het Betuwse Zetten in de weer met kerstpakketten. Voor de kinderen van Poolse arbeidsmigranten.

Veel werkgevers in de Betuwse fruitteelt en boomkwekerij zijn kerkelijk meelevend. Net als hun Poolse medewerkers. Alleen net niet helemaal van dezelfde kerk. Desalniettemin willen de Betuwse kerken met deze kerstpakketten ‘hun verbondenheid met het Poolse volk tot uiting brengen’.

Vijf eeuwen na Luther

Een hartverwarmende handreiking. Vijf eeuwen nadat Maarten Luther de knuppel in het kerkelijk hoenderhok gooide. Ja, het duurt soms even, maar vooruit, juist in 2016 zijn we wel in de stemming eindelijk weer eens te benadrukken wat ons bindt in plaats van wat ons verdeelt.

Heel veel Polen

Wat ons bindt aan ‘het Poolse volk’ werd eerder deze week tot achter de komma duidelijk met de cijfers van het CBS: het begon een kwart eeuw geleden al en nog steeds komen er heel veel Polen naar Nederland. En – op wat spaarzame plakkers na, die inmiddels een bescheiden tweede generatie Polen in Nederland hebben veroorzaakt – meestal keren ze na gedane arbeid ook weer huiswaarts.

Pepermunt, klompjes en bijbels

Deze kerst keren de Betuwse fruit-Polen dus huiswaarts mét een kerstpakket voor de kindertjes, die hun papa soms maanden hebben moeten missen. In dat pakket: oer-Hollandse Wilhemina-pepermuntjes, een sleutelhanger met Hollandse klompjes, een ansicht met Kerstgroet vanuit Nederland én een kinderbijbel in de Poolse taal.

Natuurlijk, het is maar een aardigheidje. Maar het komt uit een goed hart. Goddank bestaat dat nog.