Onzekere toekomst II

Een jaar geleden vroeg ik me af of het huidige economische model nog wel toekomst had.

Een vraag die nog steeds niet met een definitief ja is beantwoord naar mijn gevoel, maar toch kabbelen we nog gewoon door.

In Griekenland wordt inmiddels zo hard bezuinigd dat de economie in een neerwaartse spiraal terechtkomt en het afstempelen van de schulden onontkoombaar lijkt. Wat denken we van Ierland en Portugal?  Japan met z’n staatschuld van meer dan 200 procent van het BNP heeft ondertussen één van de zwaarste natuurrampen van deze eeuw te verwerken gekregen en zal z’n hele energiebeleid moeten heroverwegen. De rest van de wereld trouwens ook. Amerika laat ondertussen vrolijk de geldpersen draaien. Democraten en Republikeinen lijken niet erg onder de indruk van de wal die met grote snelheid nader komt en het schip onherroepelijk tot stilstand brengt en blijven gewoon bezig met het berijden van hun stokpaardjes belastingverhoging en uitgavenvermindering, terwijl een kind kan begrijpen dat je beide moet doen. 2 augustus moeten ze het eens zijn over verhoging van het schuldenplafond, anders is het land (en dus de wereld) failliet.

Al deze onzekerheid uit de wereld komt nog eens bovenop wat je altijd al hebt aan onzekerheid in de tuinbouw. In de afzet is nog niets veranderd, niemand is in staat het grote plaatje voor de korte termijn te laten gaan zo lijkt het. De Ehec-crisis is daar nog eens even tussendoor gefietst. In eerste instantie leek voor ons de schade mee te vallen, maar nu ziet het er toch naar uit dat vraaguitval bij het ene product leidt tot een hoge druk op de prijzen in de volle breedte. Eigenlijk zijn groenten, hoe divers ook, één product. Hoewel een crisis als deze een goed moment lijkt om het fundament van de sector eens goed onder de loep te nemen en zo nodig te herstellen wat er fout zit, hoor en zie ik verdacht weinig wat daar op wijst.

Toch gaan wij na jaren van terughoudendheid onze investeringsplannen afstoffen en ten uitvoer brengen. Ik denk dat onze plannen goed zijn en we willen niet langer wachten. Ondernemen lijkt soms veel op gokken en dan kun je niet meer doen dan geloven dat het gezond verstand zal zegevieren, vertrouwen op jezelf en de uitdaging aangaan..

Hier leest u mijn blog Onzekere Toekomst (I).