‘De hartbloem van de aubergine begint nu power te krijgen’

Peter de Jong in Dinteloord is dit jaar overgeschakeld naar het nieuwe ras Kylie op onderstam Kaiser. Hij is lid van telersvereniging Purple Pride waarmee de drie aangesloten bedrijven samen ruim een derde van het Nederlandse aubergineareaal vullen: 40 hectare. Aubergine-kwekerij De Jong meet 5,6 hectare.

De aubergines zijn op 28 oktober gezaaid en op 9 december geplant. Het was een mooie sterke plant bij aflevering. De eerste bloem bloeide halverwege vorige week bij de helft van de planten.

De kas is voorzien van dubbel beweegbaar scherm, het onderste is diffuus LS-10-doek, het bovenste de heldere versie van LS-10. Toch lag er bij de start een extra vast foliescherm onder, tot in de eerste week van januari. Toen moest het er echt uit want het vochtniveau werd te hoog. Al met al heeft het folie er 27 dagen ingelegen. Voor het besparen van energie had het er natuurlijk niet in hoeven liggen, zeker niet met deze gasprijzen. Maar het voornaamste doel was om meer plant te maken onder het folie, en dat is goed gelukt. Zonder folie wordt het klimaat toch gauw te schraal.

Alles voor de hartvrucht

Met de twee overblijvende doeken is nog steeds goed te sturen. Het onderste doek gaat om 9 uur open en vaak ’s avonds weer dicht. Het bovenste doek gaat iedere dag minimaal een paar uur open. Ik wil dat de planten iedere dag even zo veel mogelijk licht op de kop krijgen. Het gewas wordt nog sterk generatief gestuurd want dit is een belangrijke fase voor de plantontwikkeling. We doen er alles aan om de hartvrucht eraan te krijgen want daarmee houden de plant in bedwang. Daarom gaat de kastemperatuur soms al vanaf 15 of 16 uur naar de voornacht van 17 graden en wordt er nog 2 graden lichtverhoging aan de dagwaarde van 20 graden toegevoegd. In week 1 zag de bloem er nog maar minnetjes uit door het donkere weer, maar hij begint nu steeds meer power te krijgen.

Meer vruchten van scheuten

De planten zijn in week  1 vastgezet aan het touw en schoon gediefd. De drie stengels per onderstam komen er goed en regelmatig uit. De eerste kon vorige week worden ingedraaid. Er komen 4,5 stengels per vierkante meter te staan. Dat lijkt niet veel, maar wij komen uit rassen met meer scheuten. Bij een wijdere stand knip je meer vruchten van die scheuten. Ik verwacht dat het bij Kylie ook zo zal gaan. Hij liep al twee jaar mee in de rassenproeven.

Hogere matten

Ik heb dit jaar voor het eerst hoge steenwolmatten genomen. “De lagere matten waren 20 centimeter breed en bij een beetje scheef zakken liep het drainwater gemakkelijk naast het draingootje. Deze matten zijn 15 centimeter breed, maar doordat ze 10 centimeter hoog zijn is het substraatvolume gelijk gebleven.” Omdat ze aan de bovenkant wat droger zijn geeft hij iedere dag een druppelbeurt. Het watergehalte van de steenwolmat was vorige week 70 procent en daalde nog steeds. Hij mag naar 60 tot 65 procent. De ec in de mat ligt stabiel op 4, even hoog als het druppelwater. Aan het druppelwater wordt vanaf het voldruppelen waterstofperoxide toegevoegd tegen gekke wortels. Vorig jaar viel de besmetting erg mee maar dat is natuurlijk geen garantie voor dit jaar.

Zeker Macrolophus

Omdat op de vangplaten de eerste wittevlieg is gevonden hebben we vorige week de standaard hoeveelheid kaartjes met Encarsia-sluipwespen uitgehangen. Deze week volgt ook al de monderensis tegen trips. Ik heb dat vorig jaar ook gedaan bij de eerste bloei op de zijtakken en dat is goed bevallen. Voor de inzet van Macrolophus wordt de ontwikkeling van de wittevlieg afgewacht, maar ze komen er zeker in.