Failliet? Wij niet!

In Engeland hebben ze wat nieuws bedacht om de particulier te beschermen tegen banken die te grote risico’s nemen.

“Financiële instellingen wordt verplicht activiteiten voor consumenten (retailbanking) af te schermen van risicovollere takken als zakenbankieren (investment banking). Dat kost ettelijke miljarden maar dan wordt de particulier beter beschermd. Althans, dat denkt men op ons westelijk buureiland.

Ook de Occupy-beweging, die sympathie heeft in brede lagen van de bevolking, wil betere bescherming tegen de ongebreidelde macht en hebzucht van de financiële wereld. De Centrale Banken wenden en keren zich in allerlei bochten om een meer en beter toezicht op de banken te kunnen houden. Als ze dat al niet doen om gezichtsverlies te voorkomen, worden ze  daartoe wel aangespoord door overheden en de publieke opinie.

Kortom, zo ongeveer iedereen vindt dat het afgelopen moet zijn met het maar raak bankieren ten koste van mens en maatschappij. En waarom lukt dat dan maar niet? Het antwoord is heel simpel: die grote jongens in de financiële wereld kunnen en mogen niet kapot gaan want dan raakt de maatschappij totaal ontwricht. Kleine banken worden wel als ‘normale’ bedrijven behandeld. Dat hebben we met de ondergang van Scheringa’s DSB mee mogen maken.

Aandeelhouders en de bestuurlijke top van grootbanken maken de volgende afweging: “Valt er grof geld te verdienen met een bepaald project? Doen! Het geeft niet hoeveel risico’s er aan verbonden zijn. We kunnen toch niet failliet gaan. Ha, ha…!”