Knolcyperus is in Limburg aan een opmars bezig

Knolcyperus dreigt in Limburg een steeds groter probleem te worden. De succesvolle Zeeuwse aanpak van de bestrijding knolcyperus waarbij partijen elkaar zorgvuldig informeren zou ook in Limburg navolging moeten krijgen om het probleemonkruid met wortel en tak uit te roeien.

Bestuurders van de LLTB-afdelingen in Midden-Limburg en de plantaardige vakgroepen van de LLTB kwamen op 12 juli in Nederweert bijeen om samen met medewerkers van het waterschap en Cumela Nederland te bespreken hoe de opmars van het probleemonkruid knolcyperus te stoppen. Steeds meer percelen in Midden-Limburg raken besmet, terwijl er een nul-tolerantie geldt voor plantgoed en uitgangsmateriaal.

Aanhangende grond

In het verleden is knolcyperus via gladiolenkralen in Nederland geïntroduceerd, maar inmiddels vindt de verspreiding vooral plaats via aanhangende grond van werktuigen. Vaak ontstaan besmettingen vanuit de perceelranden of vanuit de slootkanten. Bestrijding is goed mogelijk, maar dit moet wel consequent meerdere keren per jaar gebeuren. De beste manier van bestrijden is om besmette stukken braak te laten liggen of er maïs te telen. Knolcyperus heeft hetzelfde groeiritme als mais en kan hierin goed chemisch worden bestreden. Wanneer dit niet gebeurt, kan de knolcyperus zich binnen enkele jaren aanzienlijk uitbreiden.

Protocol waterschappen

Sinds kort maken ook de waterschappen serieus van de knolcyperusbestrijding. Zij hebben een protocol opgesteld hoe om te gaan met maaisel van knolcyperus en bestrijding van het onkruid. Overleg en samenwerking met de aangrenzende agrariër is essentieel.

Zeeuwse aanpak

In Zeeland zijn er goede ervaringen met een aanpak waarbij agrariërs, teeltbegeleiders, waterschap en loonwerkers informatie over besmettingen delen en samenwerken in de bestrijding. Deze aanpak sprak de aanwezigen erg aan en concreet is afgesproken deze aanpak ook op enkele plaatsen in Midden-Limburg toe te passen.

Besmetting vanuit Duitsland

Het probleem in Limburg is nog speciaal, omdat er over de grens in Duitsland geen aandacht aan het onkruid wordt geschonken. Het risico op een verdere besmetting vanuit Duitsland ligt dan ook op de loer.