Smaken verschillen en dat schijnt ook met leeftijd te maken te hebben. Wageningse onderzoekers kwamen daarachter.
De smaken die de smaakpanels van de Wageningers voor de kiezen kregen waren er ook wel naar. Gemberkoek en mintchocolade. De 65 plussers werden daar blij en enthousiast van. De proevers van rond de 30 “gaven bij deze producten juist vaak aan dat ze gevoelens zoals bijvoorbeeld walging voelden opkomen”, aldus het persbericht.
‘Ja logisch’
Bij dit soort onderzoeksresultaten voel ik vaak gevoelens opkomen van ‘ja, logisch’. Ontbijtkoek met gember, dat is echt een ouderwetse oma-lekkernij. Als kleinkind kun je het niet over je hart verkrijgen te zeggen dat je er eigenlijk van gruwt, dus probeerde je met zo min mogelijk kauwbewegingen die als traktatie gepresenteerde plak naar binnen te krijgen.
En mintchocolade, dat was in de jaren 70 het hoogtepunt van gepopulariseerde luxe: voor After Eight chocolaatjes werd extra hard geadverteerd in de aanloop naar kerst. En als dan eenmaal het idee van luxe tussen de oren zit, dan delft de informatie die de smaakpapillen verzenden (‘hé wacht even, is dit eigenlijk wel lekker?’) alweer te laat.
Dunnetjes over
Met veel groente kan een dergelijk onderzoek dunnetjes worden overgedaan. Kinderen krijgen tussen hun 4de en 18de jaar zo vaak te horen dat spruitjes natuurlijk eigenlijk gewoon lekker Níét Lekker zijn, dat daar geen veredelingsprogramma voor minder bittere spruitjes tegenop kan.
Dat we allemaal in de loop der tijd kunnen leren dat een bepaalde smaak bij nader inzien toch best een aangename sensatie teweeg kan brengen, dat weet elke pilsdrinker. Zeker als groeps- en mediadruk om iets niet of wel lekker te vinden afneemt of in de loop der jaren zelfs in het tegendeel verandert, kan men heel wel bij zinnen komen. Vandaar dat ouderen meer groente eten dan jongeren. Ze hebben meer ervaring en vaak ook meer tijd om er wat lekkers van te maken.
Schoolfruit
Dat het Europees Parlement eind deze maand weer 250 miljoen euro pompt in het gratis op scholen aanbieden van gratis schoolfruit (en –melk en –groente), daar moeten we derhalve weinig direct effect van verwachten. Hoogstens dat de kinderen überhaupt af en toe een appel of een snacktomaatje te zíén en te eten krijgen. Misschien dat ze er over dertig jaar iets lekkers van gaan maken. Dan hoeft Trouw er ook niet meer zo zuinigjes over te doen.
Ondertussen veel succes gewenst aan alle groente- en fruitverkopers die toch gewoon blijven proberen jong én oud meer groente en meer fruit te laten kopen én eten.