‘Hoe gaat het?’ is lastige vraag bij faillissement

Hoe gaat het? Wim sprak dit altijd op zijn manier uit.’ HOE GGAAT HUT’? Als Wim na zijn werk voorbij fietste en hij zag je was dit het eerste wat hij aan je vroeg. Je probeerde nog net ongezien uit de voeten te maken. Maar bij Wim lukte dat niet. En een antwoord hoefde je niet te geven want hij vertelde je ongevraagd alle belevenissen en fantasieën die hij had. Wim luisterde totaal niet maar ratelde maar door. Vervolgens fietste hij weer verder. Wim werkte halve dagen op het bedrijf van Kees.

Kees en Marian hadden hun potplantenbedrijf moeten verkopen en zitten inmiddels 3 jaar in de schuldsanering. Nog een paar maanden en dan hopen ze een schone lei te krijgen. In die jaren hebben al heel wat mensen gevraagd hoe het met hun gaat. Ze hebben inmiddels een zintuig ontwikkeld hoe ze de vraag moeten beantwoorden. Meestal antwoorden ze dat het goed gaat. De ongevraagde en vaak goedbedoelde opmerkingen kennen ze ook. “gelukkig heb je geen kanker” want die en die hebben dat en dat meegemaakt. Of ‘ je hebt elkaar toch nog?’ en’ een kennis van ons is ook failliet gegaan maar zij mochten hun auto wel houden.’ Inmiddels hebben ze ook mensen ontmoet die niet bang zijn voor een negatief antwoord. Die niet schrikken als je zegt dat het gewoon even waardeloos is. Zij luisteren en wensen je veel sterkte, slaan soms een arm om je heen, vragen door, of bidden voor je. Het is vaak net het beetje steun wat je kan gebruiken om door te gaan. Zulke mensen in je omgeving zijn goud waard!