Klimaatactivisten hebben hun werk goed gedaan

In de eerste twee weken van december komt de wereldklimaatconferentie voor de 21e keer bijeen in Parijs, toevallig de mooiste en duurste weken van het jaar om in Parijs enkele weken door te brengen.

Het gaat om een rondreizend gezelschap van klimaatwetenschappers, met aanhang vele honderden personen uit alle windstreken van onze aarde. Deze zeer grote groep van vaste medewerkers reisde al twintig jaren lang, elk jaar een aantal weken naar

meestal een ander mooi conferentie-oord, zoals bijvoorbeeld Bali, Buenos Aires, Montréal of Genève.

Vertegenwoordigers ontbreken

Het valt op dat in dit grote internationale klimaat gezelschap van vooral geleerden en politici niet alleen vertegenwoordigers ontbreken van boswachters, boeren, tuinders en vissers maar ook de vertegenwoordigers van grote mondiaal opererende agrarische ondernemingen. Dat is opmerkelijk want juist deze mensen zijn dagelijks heel intensief persoonlijk met het klimaat bezig en alleen al in Nederland zijn er daarvan best veel te vinden.

Goodwill verliezen

Het is de verdienste van klimaatactivisten dat tegenwoordig iedereen er van overtuigd is dat het afgelopen moet zijn met alle vormen van vervuiling van ons milieu. Maar het is een bekend verschijnsel dat een club die een keer goed heeft gepresteerd vaak niet van ophouden weet, fouten gaat maken, zichzelf niet meer corrigeert en daardoor goodwill verliest. De mensen zien immers dat de gemiddelde temperaturen in de afgelopen vijftien jaar helemaal niet zijn gestegen en dat bijvoorbeeld de rookwolken boven de koeltorens bij energiecentrales echt geen rook bevatten maar uitsluitend waterdamp en dat niet CO2 maar de ontbossing het grootste probleem is. Het zuiver meten van langjarige temperatuurgemiddelden is bijzonder moeilijk, want bijna nergens in de wereld is er een meetpunt dat gedurende honderd jaar meten onveranderd is gebleven. Zo stond het meetpunt van De Bilt honderd jaar geleden in een bijna open vlakte maar staat nu door de vele bebouwing in de omgeving van De Bilt in een warmere ‘bebouwde kom’.

Alarmerende voorspellingen dubbel

Alarmerende voorspellingen van wateroverlast zijn heel dubbel: natuurlijk moeten we altijd rekening houden met de grillen van het weer maar de feiten zijn dat het Hooverreservoir in Amerika historisch laag staat, het Baikalmeer in Rusland staat droog, de BBC film Coasts laat zien dat de zee rond de kusten van Engeland historisch relatief laag staat en een oude visser in Yafo, Israël, zegt desgevraagd dat het water in deze Middellandse Zeehaven lager staat dan hij zich kan herinneren. Daarom is het nu een goed moment om behalve aan het milieu en de toekomst meer aandacht te schenken aan de voedselveiligheid op dit moment.

Biologische garantie

Gelukkig is er recent geen groot probleem met de voedselveiligheid meer geweest maar waakzaamheid blijft geboden. Want bijvoorbeeld de gedachte dat chemicaliën met E-nummers in onze voeding probleemloos zouden zijn is niet juist. Sommige mensen kunnen bij voorbeeld na kortere of langere tijd consumeren van producten waaraan E210 is toegevoegd, als conserveer- of kleurmiddel, er toch allergische problemen door krijgen, zoals ernstige oogklachten die pas na heel lang zoeken door een professor, veroorzaakt bleken te zijn door E210. Door de schaalvergroting en de open grenzen verdwijnen de persoonlijke banden in de voedselketen en wordt een biologische garantie steeds belangrijker.

Meer biologisch aandeel

Er moet nu naar worden gestreefd dat elk jaar het biologische deel van ons voedselpakket minstens 10 procent groter wordt. Dat is bovendien heel goed voor de Nederlandse agrarische sector want met de voorsprong die wij nu nog hebben, zal dat veel meer export en banen kunnen opleveren en een mogelijkheid om onze bedreigde voorsprong op tuinbouwgebied vast te houden.