GMO en concurreren op prijs

GMO is zo’n onderwerp dat eigenlijk altijd voorbijkomt als ik met vollegrondsgroentetelers in gesprek ben. Voor sommigen is het een frustratie en voor anderen is het een mogelijkheid om het bedrijf te ontwikkelen met alle risico’s van dien.

Maar onder aan de streep zijn er geen hartstochtelijke fans van GMO. Als er dan GMO is, is er altijd discussie over hoe GMO dan wel effectief moet worden ingezet.

Op prijs concurreren

Een van de opmerkingen die me afgelopen zomer is bijgebleven, snijdt hout. Hoe meer ik erover nadenk, hoe logischer het wordt. De denkrichting is als volgt: “Sinds ABN een staatsbank is, mag ABN niet meer op prijs concurreren. Telersverenigingen die GMO ontvangen, zouden dat ook niet mogen.”

Diversiteit en vernieuwing

De logica is dat telersverenigingen die subsidie ontvangen voor marktordening (GMO) deze marktordening niet moeten organiseren op basis van prijsconcurrentie. Immers, marktordening op prijs leidt te allen tijde tot een kostprijsfocus met een uitgekleed aanbod die niet past bij een zeker pakket met een grote diversiteit aan voedsel. En juist dit was ooit de doelstelling van GMO: het voedselpakket in Europa blijven garanderen en de telers een positie geven die zorgt voor continuïteit. Een invulling van GMO die leidt tot diversiteit en vernieuwing past meer bij deze doelstelling dan een keus voor de laagste prijs in de markt. De focus op diversiteit en vernieuwing creëert de mogelijkheden om echte  innovatie te ontwikkelen. De telersvereniging die kiest voor prijsconcurrentie gaat recht in tegen de gewenste stabiliteit en zou geen gebruik mogen maken van GMO.

Juiste inzet van subsidie voor marktordening

Hoe een en ander gecontroleerd moet worden, is een ander verhaal. Maar de gehele controle blijkt afgelopen jaren toch nogal wat vraagtekens op te roepen. Een wereld zonder subsidie is weliswaar erg overzichtelijk, maar we zitten in een situatie waarin bedrijfsleven en overheid een grote afhankelijkheid van elkaar hebben gecreëerd. Subsidie als instrument om beleid uit te voeren en gedrag te stimuleren is daar onderdeel van. De juiste inzet van deze subsidie voor marktordening zou moeten leiden tot profijt voor zowel telers, handelspartijen als overheden en uiteindelijk is dat dan weer profijtelijk voor de samenleving.