Gisteren opende Limburg de Brightbox, de opgeschaalde teeltcel voor onderzoek naar groenteteelt onder led-licht zonder daglicht. Mooi, maar imagotechnisch riskant.
De vorige editie van Groenten & Fruit stond vol met fotootjes van kleine groenteplantjes onder fel gekleurd led-licht. Een artikel over leds die in een kas hun werk doen samen met daglicht. Een verhaal over de spinazieteelt zonder daglicht onder de noemer Light4Food. En een ingezonden brief van tuinbouwonderzoeker Maarten Vliex, die constateert dat het wel veel over techniek gaat, maar nog niet of nauwelijks over de consument.
Wil die wel groente uit een volstrekt gesloten teeltcel met alleen maar kunstlicht in rare kleurtjes?
Een goede vraag. Toen in de jaren 80 de Nederlandse glastuinbouw heel trots meldde groente te telen los van de ondergrond, viel dat bij diezelfde consument ook al niet in goede aarde. Spanje spon er garen bij: daar groeiden de tomaten immers nog in de grond en onder de zon. Beeldvorming is misschien niet alles, maar wel heel veel bepalend.
De verhalen over de groentefabrieken in gesloten gebouwen onder groeilampen komen al jaren uit Japan en Korea. Daar kijkt de burger heel anders aan tegen alles wat hoogtechnologisch is. Hier in Europa houden we technologie liever op afstand: geen genetische manipulatie, geen kunstmatige geur-, kleur- en smaakstoffen, puur natuur!
Toch gloort er licht aan het einde van die tunnel. Want led-lampen hebben op zich natuurlijk een duurzame reputatie. En teelt van groente onder leds in bijvoorbeeld leegstaande kantoorpanden, dat klinkt ook oké. Want dan gebeurt er toch nog iets met al die lege vierkante meters en het geteelde voedsel is meteen ter plekke in de steden waar het wezen moet.
In plaats van negatieve beeldvorming hebben we het dan ineens over een positief ‘frame’ zoals dat tegenwoordig heet. Dus led-telers: framen maar!