Medaille voor goed gedrag

Wat is het toch met ons tuinders dat wij altijd weer zo snel een gaatje zien?

Echt, het moet een sectorbrede afwijking zijn, anders kan ik de veerkracht van de tuinbouw niet verklaren. Ik weet er zelf alles van. Vanochtend hadden we wat weinig bloemen voor de klok. Dat verschilt een beetje van week tot week. Gaat vervolgens ons grootste ras van 18 naar 31 cent! Ik gaf een kreet van blijdschap. Maar inmiddels wat wijs  geworden, gaat toch niet meteen helemaal de vlag uit. Geen fanfare op de stoep, geen gebak bij de koffie. Maar zulke ochtenden is het net alsof de zon schijnt. Er zit blijkbaar toch rek in de markt, concludeer ik dan. Ze moeten ze blijkbaar toch echt hebben. Ik begin acuut mijn planning voor de komende maanden te bezien. Wat gebeurt er als…? Hoe gaat mijn liquiditeit er uit zien als…..? Onzin natuurlijk. Net zoals bij iedereen, ligt er bij ons een begroting, die moeilijk te halen zal zijn. Het zal geen luxe zijn als de prijzen in het najaar een beetje redelijk blijven. Het gat in de liquiditeit kan echt wel wat opvulling gebruiken.

U vraagt zich misschien soms af waarom ik zo open durf te zijn over dit soort dingen. Dat komt omdat ik weet dat ik niet de enige ben met dit soort problemen. Sterker nog, stel je voor dat het bij mij allemaal op rolletjes liep. Dat mijn bloemen goede prijzen opbrachten, dat ik een goedkoop energiecontract had afgesloten en dat ik nooit problemen had met mijn personeel. Zou u mijn weblogs dan nog lezen of zou u zich ergeren aan mijn succesverhalen? Laten we elkaar toch geen mietjes noemen! Wie zich staande kan houden in deze tijden, die verdient een medaille. Omdat ze zich steeds weer optrekken aan de kleine successen van alle dag. Hulde aan ons!