Het regent klachten van agrarisch ondernemers over renteswaps. Ondernemers zijn ontevreden over de wijze waarop ze door banken zijn voorgelicht over het product en ruiken bloed nu een veehouder via de rechter geld terug heeft gekregen.
Dat blijkt uit een rondgang langs accountantskantoren en financieel adviseurs. Ook bij LTO Nederland komen klachten binnen.
Deze week werd bekend dat de Rabobank een melkveehouder 170.000 euro moet terugbetalen, omdat hij onvoldoende geïnformeerd was over de financiële risico’s van een renteswap. De rechtbank Oost-Brabant oordeelde dat de melkveehouder onvoldoende op de hoogte was van de mogelijke financiële risico’s, net als zijn financieel adviseur en dat is de schuld van de Rabobank, aldus de rechter.
LTO Nederland zegt bekend te zijn met het probleem van de renteswaps – een soort verzekering die een ondernemer beschermt tegen een stijgende rente – maar kan de omvang nog niet inschatten. Bij LTO kwamen volgens een woordvoerder diverse klachten binnen. De klachten hadden betrekking op gebrekkige voorlichting over de risico’s van renteswaps, ook breder dan het plotseling moeten betalen van een afkoopsom. De organisatie onderzoekt toch of het ondernemers kan ondersteunen.
Diverse grote accountantskantoren werkzaam in de agrarische sector bevestigen dat ze veel mails en telefoontjes ontvangen van hun klanten met vragen over de renteswap. Accountantskantoor Flynth laat weten te inventariseren hoeveel van hun klanten een renteswap hebben en of zij in de afgelopen jaren een beëindigingsboete hebben moeten betalen.
LTO heeft regelmatig contact met Rabobank over financiering en wil de situatie daar aankaarten. Voorzitter Albert Jan Maat is eveneens lid van de Bankraad, een klankbord van De Nederlandsche Bank waar ook vertegenwoordigers van onder meer VNO-NCW, MKB Nederland en de vakbonden in zitten.
Rabobank zegt nog na te denken over een hoger beroep. Rabobank heeft hiervoor wettelijk drie maanden de tijd. Rabobank wil niet ingaan op de vraag of de zaak een precedent schept. Een woordvoerder spreekt wel van “een individuele zaak met veel specifieke elementen” en stelt dat er allerlei verschillende renteswap-contracten in de markt zijn. Hij kan niet direct aangeven hoeveel klanten een renteswap hebben afgesloten bij de Rabobank.
Met een standaard renteswap ‘ruilt’ de ondernemer het risico van een stijging van de kortlopende variabele rente met een andere partij tegen betaling van een vaste rente. Netto betaalt de ondernemer een vaste rente plus een opslag aan de bank, die een variabele betaalt aan de ondernemer. Als de variabele rente stijgt, krijgt de ondernemer meer dan de vaste rente die hij of zij betaalt.
Wanneer het omgekeerde gebeurt, betaalt de ondernemer een hoge vaste rente terwijl slechts een lagere variabele terug wordt ontvangen. In het contract worden vaak afspraken gemaakt over het hoogst acceptabele verschil tussen de variabele en vaste rente. Wanneer de “drempel” wordt overschreden, moet de organisatie geld bijstorten om aan de betalingsverplichtingen van de swap te kunnen blijven voldoen.
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht